Je kan ook vragen naar de geboorte, sterfdatum of familie van een persoon...
Groenaanleg van het begijnhof
Rechthoekig plein, met 13de-eeuwse Sint-Agneskerk als kern van het voormalig begijnhof, in zijn huidig uitzicht daterend van na de Tweede Wereldoorlog.
Het begijnhof is gelegen tussen de Speelhoflaan ten zuidwesten, de Cicindriabeek ten noordwesten, het rusthuis 't Meiland ten noordoosten en Schurhoven ten zuidoosten. Centraal ligt er een grasplein met een omlopende straat en een stoep in grote porfiermozaieken, gestraat in segmentverband. De kerk ligt in het midden en aan de westgevel loopt er een dwarspad, dat op gelijkaardige wijze is bestraat. De waterput in de noordelijke hoek van het begijnhof, met zes gebogen, geprofileerde blauwe hardstenen segmenten voor de kuip en een zadeldakje in natuurleien met houten constructie, is in gebruik als bloembak. Van de monumentale, meerstenige bakstenen begijnhofmuur op een dijk over de Cicindriabeek, ook ter bescherming van de boomgaarden, blijven nog restanten overeind. Begin 19de eeuw stond het Begijnhof kadastraal op naam van 'Theodoor Depitteurs Hiegaerts, rentenier te Sint Truyen'. Op het Primitief kadasterplan zijn meerdere percelen, ondermeer in de noordwestelijke hoek, aan de noordzijde en ten oosten van de kerk onbebouwd. Een straatje liep in de zuidoostelijke hoek van het plein naar een grote boomgaard (perceel 392). Tot ver na de Tweede Wereldoorlog waren er ook hoogstamboomgaarden langs de Speelhoflaan, langs de Cicindriabeek en op het perceel van het huidige rusthuis. De percelen langs Schurhoven waren voornamelijk tuinen. Tot omstreeks 1780 stond tegenover de westgevel van de kerk nog een huizenrij. Voor en tijdens de Eerste Wereldoorlog was het grasveld bij de kerk ingenomen door omhaagde volkstuinen. Daarna, lag er een laantje van Italiaanse Populieren in de as van de kerk. De kerk van het Begijnhof werd als monument beschermd op 30 december 1935. Het Begijnhof is sedert 12 april 1974 beschermd als monument en als landschap.
Kadasterarchief Limburg, Primitief plan, 1825, H.P. Sotiau en R. Vandevelde.
Kadasterarchief Limburg, Legger, 1842.
Fototheek KIK, Brussel.
Kaart van België, Militair Geografisch Instituut, uitgave 1962, schaal 1:25.000.
DEDIJN C.G., Het Begijnhof te Sint-Truiden en zijn nieuwe bestemming, Historische Bijdragen opgedragen aan Monseigneur H. Kesters, Sint-Truiden, 1971.
Bron : DE MAEGD C. & VAN DEN BOSSCHE H. 2003: Historische tuinen en parken van Vlaanderen. Inventaris Limburg. Deel 1: Gingelom, Halen, Herk-de-Stad, Nieuwerkerken, Sint-Truiden, Brussel, Agentschap RO-Vlaanderen. Onroerend Erfgoed. Auteurs : De Maegd, Christiane, van den Bossche, Herman Datum : 2003
Bron: Bevat overheidsinformatie, verkregen onder de modellicentie voor gratis hergebruik Vlaanderen v1.0. URI: Agentschap Onroerend Erfgoed 2019: Groenaanleg van het begijnhof [online] https://inventaris.onroerenderfgoed.be/erfgoedobjecten/303373 Geraadpleegd op 12-11-2019
Appeltants, Leopold
Appeltants, Leopold ‘Kogelke’, voetballer
Sint-Truiden 30.03.1922Sint-Truiden, 30.06.2001
Zoon van mijnwerker Frederik en Augustine Vanbrabant, Gasthuisstraat. Adjudant in leger en caféhouder . Voetballer centervoor en topschutter. Rode Duivel in de nationale ploeg 21 november 1947 en 15 jaar speler nationale militaire ploeg. 21 jaar in eerste elftal STVV. Vernuftig spelverdeler. Hielp als 37-jarige STVV naar eerste 1957, maar verkoos geen semi-prof te worden. Koosnaam ‘Kogelke ’ van La Dernière Heure omwille van zijn hard, gericht schot. Tweevoetig topscoorder en snelle spurter. Later speler-trainer SC Hoegaarden in provinciale afdeling.
Info: André Grammet en Wikipedia.
Lit.: Staf HENDERIX en Gerard MATHIJS, STVV 50 jaar, 1973, p. 33-68; Norbert STAS, “Voetbal heeft me niet rijk maar wel gelukkig gemaakt”, (Retro), in HBVL, 22.02.1991; Fernand MASSA, Leopold Appeltants, de eerste Sint-Truidense Rode Duivel, in 't Bukske, nr. 8, najaar 2013, p. 9-17.