Boswachterswoning en vakwerkschuur

Boswachterswoning in vakwerkbouw uit midden 19de eeuw met bijhorende vakwerkschuur, gelegen in het voormalige 300719 van het 300719. Vandaag doet het gebouw dienst als bezoekerscentrum van het provinciaal domein Nieuwenhoven.

Volgens kadastergegevens van 1855 werd de boswachterswoning midden 19de eeuw door baron Charles Whettnall, eigenaar van het kasteel Nieuwenhoven, gekocht van Karel Dèlpier. Hij liet het gebouw afbreken en een nieuwe woning optrekken, mogelijk kan het ook gaan om een vergroting.

De woning lag niet ver van de nieuwe toegangsweg tot het kasteel, uit de tweede helft van de 19de eeuw (kadastraal geregistreerd in 1902). Deze boswachterswoning heeft een zelfde stijl als de 300719 aan Engelbamp, een zogenaamde Engelse landelijke stijl. De aankleding is waarschijnlijk te dateren in het laatste kwart van de 19de eeuw. Begin 20ste eeuw nogmaals vergroot (rechts).

Rechthoekig volume van één bouwlaag onder een overkragend afgewolfd pannen zadeldak met houten schoorstukken van knoestige boomstammen. De structuur bestaat uit stijl- en regelwerk met lemen vullingen op een bakstenen voet. Kenmerkend is de centrale toegang die hoger is opgetrokken onder een afgewolfd zadeldak. De gevel is bekleed met een structuur van knoestige boomstammen, evenals de omlijstingen van de rechthoekige muuropeningen. Ook het dak boven de toegang wordt gedragen door een structuur van knoestige boomstammen. Eenvoudige achtergevel met rechthoekige muuropeningen. Rechts lagere aanbouw waarschijnlijk van latere datum.

Interieur met bewaarde structuur in stijl- en regelwerk met zichtbare telmerken en troggewelfjes tussen houten kinderbalken op hun kant.

Ten noordoosten kleine vakwerkschuur met een witgekalkte lemen vulling, vijf traveeën onder een overkragend pannen zadeldak. Centraal een hoge schuurpoort met links een voormalig woonhuis (?) en rechts nieuw (?) ingebrachte poorten.

Volgens oude foto’s was er over de Kelsbeek die voor de woning loopt een brugje met knoestige boomstammen.


Bron     : -
Auteurs :  Verwinnen, Katrien
Datum  : 2015

Bron: Bevat overheidsinformatie, verkregen onder de modellicentie voor gratis hergebruik Vlaanderen v1.0. URI:
Agentschap Onroerend Erfgoed 2019: Boswachterswoning en vakwerkschuur [online] https://inventaris.onroerenderfgoed.be/erfgoedobjecten/300719 Geraadpleegd op 12-11-2019

 

ONTDEKKING VAN DE DAG

Adalbero, abt

Sint-Truiden 964 

Ardeens gravenzoon. Bisschop van Metz 929. Invloedrijk als verwant van de keizer. Diverse stichtingen en heroprichting abdij Gorze. Zette abt Renier Sint-Truiden af en nam zijn plaats in. Abt Sint-Truiden 944-964. Strengere naleving orderegel. Uitbreiding abdijdomein o.a. met eigen goederen in Pommeren (Moezel). Bouwde en wijdde Ottoonse abdijkerk in 945, na de invallen van de Noormannen, en voegde crypte toe. Begraven in Sint-Truiden. Herbegraven in Gorze en Metz.
Eretitel: pater monachorum, vader van de monniken. Neefje en naamgenoot Adalberon werd aartsbisschop van Reims.

Foto: Kathedraal Metz

Abdijcrypte, grafnis 2004 in dodengang, opschrift Adalbero abbas episcopus mettensis ibi translatus 964  door Jos Geusens 2005.

Adalbero was de zoon van paltsgraaf Wigerik van Lotharingen en van Kunigunde van de Ardennen en was de broer van Siegfried I van Luxemburg. In 929 werd hij omwille van zijn adellijke afkomst unaniem verkozen tot bisschop van Metz. Hij deed de abdijen, die afhingen van het bisdom en die in verval waren, terug heropleven. Hiervoor kreeg hij de bijnaam vader van de monniken. Adalbero liet de vervallen gebouwen herstellen en breidde de bezittingen van de abdijen verder uit. In 933 was hij de drijvende kracht achter de heropleving van de abdij van Gorze en in 944 zette hij zich in voor de heropleving van de abdij van Sint-Truiden die eveneens afhing van het bisdom Metz.

Lees: P.F.X. DE RAM, in BIONAT, 1, 1866, kol. 30-32; RECUEIL, p. 5-6; MONBEL, p. 29-30, KRONIEK, passim; CRYPTE, p. 45 en 47.

lees ook op

lees ook opGa hier verder.. 

 

Lees meer