Reeks burgerhuizen uit de tweede helft van de 19de eeuw en begin 20ste eeuw, in neoclassicistische stijl. Twee tot vier (nummer 30) traveeën en drie bouwlagen onder zadeldaken. Bakstenen gebouwen met lijstgevel, sommige gecementeerd (onder meer nummers 26, 84, 94), sommige bepleisterd en beschilderd (nummers 36, 78). Neoclassicistische ornamenten aan de rechthoekige en getoogde vensters. De meeste benedenverdiepingen zijn verbouwd.
Nummers 24, 26. Oorspronkelijk identieke huizen; nummer 24, hoekhuis met de Ursulinenstraat; nummer 26 werd voorzien van een gevelcementering met art-deco-elementen.
Nummer 30. Tussen de consoles der houten kroonlijst, panelen met tegelmozaïeken; getoogde vensters in een vlakke hardstenen omlijsting met sluitsteen.
Nummer 36. Getoogde vensters in een geriemde omlijsting met van rankwerk voorziene sluitstenen en gietijzeren leuningen.
Nummer 78. De sluitstenen der vensters en de consoles der houten kroonlijst zijn voorzien van een versiering in de vorm van vrouwenhoofdjes.
Bron: Bevat overheidsinformatie, verkregen onder de modellicentie voor gratis hergebruik Vlaanderen v1.0. URI:
Agentschap Onroerend Erfgoed 2019: Reeks neoclassicistische burgerhuizen [online] https://inventaris.onroerenderfgoed.be/erfgoedobjecten/22955 Geraadpleegd op 12-11-2019

Het station van Sint-Truiden, vermoedelijk op 11 augustus 1915. Een jaar na de veldslagen in Orsmaal-Gussenhoven en Halen zakt generaal Moritz von Bissing af naar het voormalige slagveld. Hij deelt er enkele IJzeren Kruisen (de hoogste Duitse onderscheiding) uit aan moedige soldaten.
Von Bissing, zelf een voormalige cavalerieofficier, was sinds december 1914 in functie als gouverneur-generaal december 1914 in functie als gouverneur-generaal van het bezette België. In die hoedanigheid is hij de hoogste Duitse militair van het land en heeft Von Bissing een nagenoeg onbeperkte macht. Von Bissing streeft naar een volledige naoorlogse aanhechting van ons land bij het Duitse rijk, maar hij sterft nog tijdens de oorlog, op 18 april 1917. Hij is dan 73.
De Duitsers waren trouwens gek op de grandeur van dergelijke ceremonies. Op de voorgrond staat een muziekkapel met pinhelmen, klaar om een eresaluut te spelen. Uit verslagen uit de oorlogsjaren weten we dat diezelfde muziekkapel elke week het beste van zichzelf gaf op de kiosk in Sint-Truiden.