Refugiehuis van de abdij van Herkenrode

Voormalig refugiehuis van de abdij van Herkenrode. Thans gedeelte van het Sint-Trudo-instituut. In zijn huidige vorm een U-vormig complex, waarvan de gebouwen gegroepeerd zijn rondom een binnenplaats.

De oostvleugel, die aan de straat grenst, heeft een verspringend aantal traveeën en twee bouwlagen onder mansardedak (kunstleien) met dakkapellen; jaartal 1748 op de sluitsteen der poort, wijzend op het bouwjaar van het dak, de poort en de bovenvensters; de kern echter (benedenvensters) dateert uit de eerste helft van de 17de eeuw. Gerestaureerde bakstenen lijstgevel op een breukstenen plint met afschuining, vernieuwd over het rechter gedeelte; mergelstenen speklagen en dito hoekband aan de rechter zijde. De benedenvensters zijn voormalige kruiskozijnen (verdwenen tussenstijl en dorpel) in een mergelstenen omlijsting met negblokken; vernieuwde latei en lekdrempel; gekoppelde ontlastingsboogjes van een rollaag met mergelstenen sluit- en aanzetstenen en een overspannende boog van een rollaag en een platte laag, eveneens met mergelstenen sluit- en aanzetstenen; getoogde bovenvensters in een vlakke kalkstenen omlijsting met licht uitspringende sluitsteen afgewerkt met een korte druiplijst. Monumentale kalkstenen rondboogpoort met kwarthol profiel, ingeschreven in een rechthoekige omlijsting op neuten; de posten en het geprofileerd beloop zijn voorzien van ingediepte panelen; geprofileerde imposten en licht uitspringende trapezoïdale sluitsteen (jaartal); boven de geprofileerde druiplijst een inzwenkende bekroning tussen postamenten met een pijnappelmotief; aflijnende gebogen en geprofileerde druiplijst met gestrekte uiteinden; in het midden een ingediept veld met abdiswapen en leus SCIO QUI CREDO.

De achtergevel vertoont getoogde kalkstenen benedenvensters met sluitsteen met korte druiplijst, en een centraal getoogd bovenvenster in een rechthoekige omlijsting met uitgespaarde zwikken (18de eeuw). Brede, verankerde, mergelstenen rondboogpoort met afgeschuinde neg en negblokken aan de posten (17de eeuw ?).

De zuidvleugel telt negen traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak, met recente zolderverdieping. In de derde travee, gevelsteen met wapenschild en opschrift: PERILLUSTRIS AC GENEROSA / DNA MARGARETA DE BERGIS / ABBATISSA DE HERCKENROEDE / HOC OPUS FIERI CURAVIT A 1624. Bakstenen gebouw waarvan de gevel voor kort gerestaureerd werd. Mergelstenen steigergaten en banden; gesmeed ijzeren muurankers. Voormalige kruiskozijnen, thans rechthoekige vensters met mergelstenen posten met negblokken en recentere kalkstenen dorpels; dubbele ontlastingsboogjes van een rollaag en een platte laag met mergelstenen sluit- en aanzetstenen. Getrapte zijgevel, gedeeltelijk schuilgaande achter een recente muur; gesmeed ijzeren muurankers en mergelstenen banden; behouden post met negblokken van een mergelstenen venster.

De noordvleugel telt zes traveeën en twee bouwlagen onder schilddak (Vlaamse pannen). Gevelsteen in het midden der tweede bouwlaag, voorzien van een driehoekig fronton: wapenschild met leus PIE ET PROVIDE, jaartal 1670 en opschrift ANNA / CATHARINA DE LAMBOII / ABBATISSA STRUXIT; hieronder een tweede gevelsteen met wapenschild, jaartal 1684 en opschrift REM DEO. Bakstenen gebouw met mergelstenen band tussen beide verdiepingen, en kalkstenen hoekbanden; gesmeed ijzeren muurankers. Getoogde benedenvensters in een geriemde, kalkstenen omlijsting met oren, uitspringende sluitsteen met trigliefmotief en korte druiplijst; rechthoekige, voorheen beluikte bovenvensters in een geriemde kalkstenen omlijsting met oren en geprofileerde druiplijst. In de zuidgevel een getoogde deur (tweede helft 18de eeuw) in een vlakke, kalkstenen omlijsting met sluitsteen met korte druiplijst en kalkstenen tussendorpel. In de westelijke zijgevel gelijkaardige deur met getralied bovenlicht en gerijkaardige benedenvensters. Het gedeelte links schijnt van een latere periode te zijn (bouwnaad).


Bron     : Schlusmans F. met medewerking van Gyselinck J., Linters A., Wissels R., Buyle M. & De Graeve M.-Ch. 1981: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Limburg, Arrondissement Hasselt, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 6N2 (He-Z), Brussel - Gent.
Auteurs :  Schlusmans, Frieda
Datum  : 1981

Bron: Bevat overheidsinformatie, verkregen onder de modellicentie voor gratis hergebruik Vlaanderen v1.0. URI:
Agentschap Onroerend Erfgoed 2019: Refugiehuis van de abdij van Herkenrode [online] https://inventaris.onroerenderfgoed.be/erfgoedobjecten/22922 Geraadpleegd op 12-11-2019

 

ONTDEKKING VAN DE DAG

Trofeeën aan de muur: op handelsmissie

In de oudheid werden in oorlog of jacht veroverde trofeeën aan een stok opgehangen. Dit motief ging een eigen leven leiden als allegorische decoratie. Kalksnijders modelleerden in het nog vochtige stucwerk voorwerpen tussen bloemenslingers aan linten opgehangen.

In het stadhuis op de Grote Markt op het 'schoon verdiep' zijn in de hoge vestibule de vier kunsten en twee speciale thema's uitgewerkt, de zeevaart en het landleven. Die laatste werken dateren waarschijnlijk uit de Hollandse periode (1815-1830) onder burgemeester J.A.N. Van den Berck. Scheepvaart en de Nederlandse vertaling van Vergilius wijzen daarop. 







Lees: Franz AUMANN, Symboliek op het 'schoon verdiep' van het Sint-Truidense stadhuis, in Sint-Truiden een zoektocht naar symbolen, Open Monumentendag Vlaanderen, Sint-Truiden: stadsbestuur, 2002, p. 19-27; Het stadhuis van Sint-Truiden. Hart van de democratie, Sint-Truiden: stadsbestuur, 2018, p. 56-61.