Refugiehuis van de predikheren van Maastricht

Mogelijk het voormalige refugiehuis van de predikheren van Maastricht.

Fraai classicistisch dubbelhuis van vijf traveeën en twee bouwlagen onder zadeldak (mechanische pannen, twee recente dakkapellen), gedateerd 1784 op het fronton (ANNO MDCC/ LXXXIV) en op de deurwaaier.

Bakstenen gebouw met een verhoogde begane grond; lijstgevel op een kalkstenen plint. Middenrisaliet van drie traveeën, bekroond met een driehoekig fronton; de timpaanvulling geeft een voorstelling van een medaillon te midden van rankwerk, bloemen en guirlandes, en banderol met jaartal. Geprofileerde, natuurstenen kroonlijst. Rechthoekige vensters in een vlakke kalkstenen omlijsting; de benedenvensters schijnen naar onder toe vergroot; gesmeed ijzeren hek aan het middenvenster der bovenverdieping.

Fraaie schouderboogvormige deur ingeschreven in een rechthoekige omlijsting op neuten, met geprofileerd beloop en gesculpteerde sluitsteen met druiplijst, die opgenomen is in de druiplijst die de omlijsting aflijnt; oorspronkelijk houtwerk met mooie houten waaier (jaartal) boven de dito tussendorpel; kalkstenen pui met dubbele steektrap en gesmeed ijzeren hek. Zijgevels met gesmeed ijzeren muurankers, aandaken en vlechtingen.


Bron     : Schlusmans F. met medewerking van Gyselinck J., Linters A., Wissels R., Buyle M. & De Graeve M.-Ch. 1981: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Limburg, Arrondissement Hasselt, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 6N2 (He-Z), Brussel - Gent.
Auteurs :  Schlusmans, Frieda
Datum  : 1981

Bron: Bevat overheidsinformatie, verkregen onder de modellicentie voor gratis hergebruik Vlaanderen v1.0. URI:
Agentschap Onroerend Erfgoed 2019: Refugiehuis van de predikheren van Maastricht [online] https://inventaris.onroerenderfgoed.be/erfgoedobjecten/22798 Geraadpleegd op 12-11-2019

 

ONTDEKKING VAN DE DAG

De trap des aanstoots

De Luikse architect Etienne Fayn slaagde erin om een mooi stadhuis in Luikse classicisme te ontwerpen rond de oude halle en de belforttoren. De stadsmagistraat betrok zijn nieuwe symmetrische bouw in juli 1759 onder begeleiding van drie kanonsalvo's. De interieurafwerking, vooral door de modieuze Luikse vakmensen, moest toen nog beginnen.
Maar... die saaie horizontale kroonlijst wou de stad als bouwheer toch verbeteren. Kijkend naar Brabant en Antwerpen liet ze in 1766 zwierige frontons met klokgevel, curven en tegencurven plaatsen aan de hoofdgevel. Pater minderbroeder Johannes Bolgrez bracht een plan mee uit Antwerpen. Ook kwam er een dubbele puitrap naar de verdieping, om de begane grond te kunnen verhuren. Enkele jaren later verdween deze blijkbaar té bombastische ingreep terug. 

Eigentijds kroniekschrijver Debruyn is genadeloos voor zoveel pretentie en tekent - met veel lekenfantasie - dit on-Luikse gedrocht. Hij schrijft ook hoe men half juni 1766 bouwt aan "eene nieuwe blauw steene balcon, ende het frontispicium wierd verciert met nieuwe crollen, oock met eenen nieuwen noijt in dese landen geinventeerde blauw steenen trap dienende tot spot der borgers ende vreemdelingen hier passerende om het onnodigh ende verquist geldt". 

Van deze verbeteringsoperatie getuigt nog een jaartalsteen met stadswapen boven het balkon. 






Lees: Christine VANTHILLO, Het stadhuis van Sint-Truiden, van binnen uit bekeken, in Sint-Truiden in de 18de eeuw, tentoonstellingscataloog, Sint-Truiden: Sint-Truiden 1300 vzw., 1993, p. 109-117; Fernand DUCHATEAU, Het boek van Debruyn. Een kroniek van de achttiende eeuw in Sint-Truiden, in idem, p. 168 en 209-267 en Sint-Truiden 1693-1793, in idem, p. 7-26; Het stadhuis van Sint-Truiden. Hart van de democratie, Sint-Truiden: stadsbestuur, 2018, p. 131-133.

 

Lees meer