Hoeve De Nonnentap

Gesloten hoeve uit de tweede helft van de 18de eeuw, gelegen tussen de boomgaarden. Bakstenen gebouwen onder zadeldaken (Vlaamse pannen), gegroepeerd rondom het rechthoekige erf.

Ten zuiden, rechthoekige inrijpoort met houten latei onder lessenaarsdakje (golfplaten). Ten westen, woonhuis en stal (nok loodrecht op straat) van elf (?) traveeën en twee bouwlagen Het woonhuis is door middel van een gevelsteen op de zuidelijke zijgevel gedateerd 1788. De oostgevel telt drie getoogde vensters in een gecementeerde omlijsting, twee rechthoekige vensters met houten lateien en onderdorpels, een rechthoekige kalkstenen deur op neuten, en een recentere deur onder houten latei. In de achtergevel, enkele aangepaste vensters, drie zoldervenstertjes met houten latei en onderdorpels, en vijf vierkante, kalkstenen venstertjes met diefijzers, daterend uit de periode door het jaartal aangegeven. De zuidelijke zijgevel heeft op de benedenverdieping een getralied, kalkstenen kruiskozijn en dito kloosterkozijn, met sponningbeloop aan het benedengedeelte; de bovenvensters zijn rechthoekig in een gecementeerde omlijsting.

Een bouwnaad en een aandak scheiden het woonhuis van het stalgedeelte. Rechthoekige muuropeningen onder houten lateien. Asemgaten in de voor het overige blinde achtergevel. De noordelijke zijgevel is voorzien van aandak en vlechtingen. Ten noorden, lage stalvleugel met gewijzigde muuropeningen, op de houten kozijnen der zolderluiken na. Recente aanbouwsels tegen de achtergevel. Ten zuiden, stal met gewijzigde gevelordonnantie. Rij perenbomen tegen de zuidgevel. Pannen beschieting der oostelijke zijgeveltop. De plaats van de vroegere dwarsschuur, ten oosten, wordt thans ingenomen door een open bergruimte.


Bron     : Schlusmans F. met medewerking van Gyselinck J., Linters A., Wissels R., Buyle M. & De Graeve M.-Ch. 1981: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Limburg, Arrondissement Hasselt, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 6N2 (He-Z), Brussel - Gent.
Auteurs :  Schlusmans, Frieda
Datum  : 1981

Bron: Bevat overheidsinformatie, verkregen onder de modellicentie voor gratis hergebruik Vlaanderen v1.0. URI:
Agentschap Onroerend Erfgoed 2019: Hoeve De Nonnentap [online] https://inventaris.onroerenderfgoed.be/erfgoedobjecten/88628 Geraadpleegd op 12-11-2019

 

ONTDEKKING VAN DE DAG

Sint-Gangulfuskerk

Sint-Gangulfuskerk

Het oudste en mooiste kerkje van Sint-Truiden staat in de Diesterstraat  en is een schoolvoorbeeld van romaanse bouwkunst uit de 11e eeuw. Het is de oudste kerk van de stad, gebouwd door abt Adelardus II  (1055-1082). De driebeukige romaanse basilica verving vermoedelijk een nog oudere Karolingische kerk. Van Adelardus’ bedehuis bleef de middenbeuk bewaard. Koor en apsis zijn jonger, terwijl het gotisch transept uit de 16e eeuw dateert. De zijbeuken werden in de 17e en 18e eeuw herbouwd op de oude funderingen. 

Tussen 1961 en 1964 werd de kerk gerestaureerd door architect P. Vanmechelen en onder toezicht van prof. R. Lemair waarbij ze haar vroeger uitzicht terugkreeg. In zijn huidige vorm beschrijft de plattegrond een basilicale kruiskerk met kleine, ingebouwde westtoren en een halfronde apsis. Boven de westingang staat in het timpaan een merkwaardige 13e-eeuwse Christus aan het kruis. De mooie apsis wordt langs buiten geaccentueerd door drie rondbogen en drie verdiepte vensters. Het interieur is eenvoudig en mooi. De middenbeuk heeft rondboogarcaden op vierkante pijlers uit mergel, met daarboven rondboogvormige bovenlichten. Met uitzondering van de halve koepel boven het koor wordt de rest van het gebouw afgedekt met een vlakke houten zoldering. Tot de kerkschat behoren: een reliekhouder van Sint-Gangulfus van omstreeks 1700, een (verminkte) 16e-eeuwse Annaten-Drieën en een even oud gepolychromeerd triomfkruis. Gratis toegang.

Lees meer