Burgerhuis in neotraditionele stijl. Breedhuis van het dubbelhuistype, vier traveeën en drie bouwlagen onder afgeknot zadeldak met dakkapel, uit eind 19de, begin 20ste eeuw.
Bakstenen gebouw met lijstgevel op een breukstenen sokkel met getoogde keldervensters; licht verhoogde begane grond; gesmeed ijzeren muurankers. Natuurstenen muur- en hoekbanden. Rechthoekige vensters met arduinen dorpels en natuurstenen posten met negblokken en afgeschuinde neg; geglazuurde reliëftegels onder de ontlastingsbogen; fraai houtwerk; gelijkaardige deur. Rechthoekige houten erker. Vrij gaaf interieur met stucwerkdecoratie.
Bron: Bevat overheidsinformatie, verkregen onder de modellicentie voor gratis hergebruik Vlaanderen v1.0. URI:
Agentschap Onroerend Erfgoed 2019: Neotraditioneel burgerhuis [online] https://inventaris.onroerenderfgoed.be/erfgoedobjecten/22826 Geraadpleegd op 12-11-2019
In Melveren , een gehucht van Sint-Truiden, woonde een zekere X. Op zekere dag ging X met zijn vriendin naar de kermis in Kortenbos. Deze man had echter een pact gesloten met de duivel, wat betekende dat hij regelmatig enkele uren als weerwolf moest rondlopen. Omdat X op de kermis plots voelde dat dat moment was aangebroken, zei hij tegen zijn vriendin: "Als je een hond zou tegenkomen, gooi dan deze zakdoek naar zijn muil. Op die manier zal het beest je geen kwaad doen."
Omdat een weerwolf geen kruis kan oversteken, moet hij de draadjes van de zakdoek één voor één uitrafelen vooraleer hij verder kan.
Het meisje antwoordde: "Neen, blijf maar bij mij!", waarop haar vriend: "Neen, ik moet dringend even een boodschap doen."
Toen X weg was, kwam er een lelijke zwarte hond naar het meisje toe. Ze deed onmiddellijk wat haar vriend had gezegd, waarop de hond de zakdoek in stukken scheurde. Een kwartier later kwam X terug. Zijn vriendin vertelde hem dat ze doodsangsten had uitgestaan terwijl hij weg was. Wat verderop ging het tweetal iets drinken in een café. Het meisje bekeek haar vriend eens goed, en riep geschokt: "Jij smeerlap, je bent het zelf geweest, want de vezels van de zakdoek hangen nog tussen je tanden!"
X zei dat ze het zich maar inbeeldde, maar het meisje wilde hem toch nooit meer zien.
Opgetekend door F. Beckers in 1947.
Bron: volksverhalenbank.be