Domein Wit Kasteel

Wit kasteel KERKOM

Domein Wit Kasteel Kerkom

Een 17de-eeuws herenhuis in Maasrenaissance werd hier op het einde van de 18de eeuw naar classicistische smaak verbouwd. Sporen van de oorspronkelijke 17de-eeuwse vensters zoals natuurstenen negblokken en ontlastingsboogjes in baksteen bleven als littekens in de voorgevel bewaard.  De ook nog oorspronkelijke hoektoren heeft een bevallige torenspits, S-vormige smeedijzeren muurankers en steigergaten onder de dakgoot. De lichtopeningen variëren van lichtgleuven tot vensters met hardstenen negblokken.

Dit kasteel van Mr. Broeckmans werd in het begin van de 19de eeuw getekend door Philippe de Corswarem. De waterverf-schildering toont een evenwichtige aanleg langs een smeedijzeren hek, geflankeerd door twee bomen kon je de binnenkoer oprijden. Het woonhuis in het midden is getekend zonder fronton met slechts zes traveeën, waarvan de meest zuidelijke in de gevel nog twee kruisramen heeft. Twee onderbroken zijvleugels zijn in U-vorm met het woongedeelte geschikt, telkens aan de westzijde afgesloten met een schuur onder strodak met versteend vakwerk. Aan de noordzijde zie je het koetshuis met pachterswoning, aan de zuidzijde stallingen met hardstenen rondboog-deuren en de overdekte poort van een zijtoegang.

Het Wit Kasteel Landgoed, eertijds achterleen van Heers; eerste verheffers de familie Van Hinnisdael (1396), door huwelijk achtereenvolgens overgegaan op de Heusch van Zangereye (1604), de Moffart (vierde kwart 17de eeuw) en de Brouckmans (eerste kwart 18de eeuw).

In 1840 was het goed eigendom van de weduwe de Broukmans, een rentenierster die ruim 75 hectaren bezat in Kerkom, waaronder ook twee kleine huizen. In die tijd was er ook een brouwerij gevestigd. De conciergewoning in de noordvleugel dateert uit het midden van de vorige eeuw en is geritmeerd met een rondbogenmetselwerk op brede pilasters met hardstenen elementen. Het kasteel met neerhof en de onmiddellijke omgeving (het ruime park met vijvers en toegangsdreef met rode beuken) zijn sinds 1980 beschermd als monument en dorpsgezicht.

Wit Kadsteel Kerkom



Er is een zeldzame japanse honingboom (Styphnolobium japonicum) te vinden achter het Wit Kasteel.

Deze boom heeft een stamomtrek, gemeten op 1,50 m hoogte, van 5,49 m . De boom is  meer dan 12 m hoog. Met deze stamomtrek is hij de zwaarst ontwikkelde honingboom van België. De boom verkeert in de veteraanfase, de stam is hol en om te voorkomen dat hij zou openbreken werd de kruin gestut en met kabels verankerd.



Bron: Schlusmans F. met medewerking van Gyselinck J., Linters A., Wissels R., Buyle M. & De Graeve M.-Ch. 1981: Inventaris van het cultuurbezit in België, Architectuur, Provincie Limburg, Arrondissement Hasselt, Bouwen door de eeuwen heen in Vlaanderen 6N2 (He-Z), Brussel - Gent.
Auteurs:  Schlusmans, Frieda
Datum: 1981

Bron: Bevat overheidsinformatie, verkregen onder de modellicentie voor gratis hergebruik Vlaanderen v1.0. URI:
Agentschap Onroerend Erfgoed 2019: Domein Wit Kasteel [online] https://inventaris.onroerenderfgoed.be/erfgoedobjecten/23126 Geraadpleegd op          12-11-2019.

 

ONTDEKKING VAN DE DAG

Sint-Genovevakerk Zepperen

Bron afb: visitlimburg.be

Sint-Genovevakerk Zepperen

Reeds omstreeks 650 zou er een aan Sint-Genoveva gewijde kapel in Zepperen  hebben gestaan. Omstreeks deze tijd zou Sint-Trudo bisschop Remaclus in Zepperen hebben ontmoet, zoals wordt beschreven in de Vita Sancti Trudonis uit omstreeks 775, waarin sprake was van een dergelijke kapel. Hier zou Trudo  gebeden hebben, waarop Remaclus hem naar Metz  zond om een priesterstudie te volgen.

De toren werd gebouwd in de 12e eeuw en is in Romaanse stijl. De huidige kerk, gebouwd in Demergotiek, werd tussen 1430 en 1509 gebouwd, en gerestaureerd van 1860-1906. Reeds in 1935 werd de kerk beschermd als monument. In 1983 werd ook de omgeving van de kerk beschermd als dorpsgezicht. Het patronaatsrecht van deze parochie berustte in het feodale tijdvak bij het Kapittel van Sint-Servaas te Maastricht.

De vierkante westtoren in Romaanse stijl heeft drie geledingen en is gebouwd in silex. Het portaal is neoromaans en stamt uit het einde van de 19e eeuw. Ook het ronde traptorentje rechts van de toren is neoromaans en later toegevoegd, waarbij het materiaal van de toren werd gebruikt. De toren wordt gedekt door een ingesnoerde naaldspits.

De kerk is een driebeukige bakstenen kruisbasiliek in Demergotiek. Hoekbanden en dergelijke werden uitgevoerd in mergelsteen. De kerk is groot voor een dergelijk klein dorp, omdat ze een vooruitgeschoven bezitting was van het Kapittel van Sint-Servaas.

Van belang zijn de laatgotische muurschilderingen (1509) in het zuidelijke transept: Een Laatste Oordeel, een Sint-Christoffel en elf taferelen uit het leven van Sint-Genoveva. Deze werden ontdekt tijdens de restauratie, in 1898, toen het pleister werd verwijderd waarmee ze waren overgeschilderd.

Verdere kerkschatten zijn schilderijen als Thomas van Aquino (2e helft 16e eeuw), Hubertus (eind 17e eeuw), een bisschop (1e helft 18e eeuw), Aanbidding der herders (eind 17e eeuw), Laatste Avondmaal (eind 17e eeuw), Sint-Catharina (omstreeks 1600). Een altaarstuk, Sint-Genoveva  betreffende, heeft zijpanelen uit ongeveer 1500 en het middenpaneel werd eind 19e eeuw vervaardigd. Ook is er een piëta in gepolychromeerd hout uit ongeveer 1500 en een laatgotisch triomfkruis.

De glas-in-loodramen zijn van 1902 en 1922 in neogotische stijl. Ook de preekstoel is neogotisch. Het hoofdaltaar is neoromaans.

Bekijk ook: Sint-Genovevakoor 

 Bron: Wikipedia

Onderschrift...
Bron: http://toonblogt.blogspot.com/2014/06/zepperen-sint-genovevakerk-de.html