Pastorietuin van de Sint-Martinusparochie

Bedreigde pastorietuin uit de 19de eeuw met typische vegetatie.

De pastorietuin bij de nu leegstaande 19de-eeuwse pastorie, ten oosten van de kerk, is gelegen op de oostelijke flank van de vallei van de Molenbeek. De voorheen besloten voortuin maakt nu deel uit van het openbaar domein en is verworden tot een naar de straat afhellend grasveld met blauwe Atlasceder (Cedrus atlantica 'Glauca') en Coloradozilverspar (Abies concolor), doormidden gesneden door een brede, gekasseide en oplopende oprit naar het nieuw kerkhof achter de pastorietuin. Aansluitend bij het pad tegen de achtergevel ligt de boventuin, bereikbaar via een eenvoudige hardstenen trap, geflankeerd door een verwaarloosde haag van gewone taxus (Taxus baccata), in de as van de centrale achterdeur. De boventuin met interessante kruidlaag van onder meer kleine maagdenpalm (Vinca minor) en voorjaarsbloeiers, is sterk verwaarloosd en vol opslag van gewone vlier (Sambucus nigra) en gewone es (Fraxinus excelsior). De tuinindeling is daardoor onduidelijk maar er zijn restanten van een haag van gewone beuk (Fagus sylvatica), hoogstamfruitbomen, gewone taxus, buxus (Buxus sempervirens subsp. sempervirens) en sierheesters als hortensia (Hydrangera macrophylla). Twee voor de streek typische treuressen (Fraxinus exelsior 'Pendula') (175 cm stamomtrek, gemeten op 150 cm hoogte), een grote bontbladige buxus (Buxus sempervirens 'Aureovariegata') en een eeuwenoude, maar voor opmeting onbereikbare gewone taxus staan in de noordoostelijke hoek.


Bron     : DE MAEGD C. & VAN DEN BOSSCHE H. 2003: Historische tuinen en parken van Vlaanderen. Inventaris Limburg. Deel 1: Gingelom, Halen, Herk-de-Stad, Nieuwerkerken, Sint-Truiden, Brussel, Agentschap RO-Vlaanderen. Onroerend Erfgoed.
Auteurs :  De Maegd, Christiane, van den Bossche, Herman
Datum  : 2003

Bron: Bevat overheidsinformatie, verkregen onder de modellicentie voor gratis hergebruik Vlaanderen v1.0. URI:
Agentschap Onroerend Erfgoed 2019: Pastorietuin van de Sint-Martinusparochie [online] https://inventaris.onroerenderfgoed.be/erfgoedobjecten/303506 Geraadpleegd op 12-11-2019

 

ONTDEKKING VAN DE DAG

Koningin Astrid, lieveling van het publiek

Verongelukte vorsten herdacht

De Zweedse prinses Astrid (°1909) werd in 1929 gemalin van onze Belgische vorst Leopold III. Ze verloor het leven bij een auto-ongeval in Zwitserland op 29 augustus 1935. De gemeenteraad hernoemde de Tentoonstellingsstraat al eind september in ‘Koningin Astridstraat’. In november 1937 organiseerde een comité van de Nationale Strijdersbond in het stadhuis een tentoonstelling van zandtapijt met de overleden Astrid op haar praalbed, om fondsen te werven voor een gedenkteken. Dat werd in de vorm van een postuum staatsieportret aangeboden aan het stadsbestuur tijdens de augustuskermis van 1939. Door de mobilisatie en de opeisingen ging deze plechtigheid met tentoonstelling verloren in het oorlogsnieuws.

De vermaarde Hasseltse portretschilder Jos Damien en zijn leerlinge-assistente Anne Rutten signeerden het schilderij.

Koningin Astrid wordt levensgroot en ten voeten uit afgebeeld in een paleisdecor en houdt een waaier van struisvogelveren vast. Ze draagt een witte galajurk met korte sleep en nonchalant gedragen losse mouwen. Oorhangers, armband en hanger met kruis tonen een groene smaragdkleur. De stralende vorstin draagt het zogenaamde ‘Diadeem der negen provinciën’. Dit kleinood, een verlovingscadeau van de Belgische bevolking uit februari 1925, bestaat uit een band met Griekse meandermotieven en werd door juwelier Van Bever vervaardigd. In de later herwerkte versie met ruiten zijn de elf briljanten ingewerkt als symbool van de toen negen provincies, plus België met vorstenhuis, plus Belgisch Congo.




In 1934 was in de inkomhal van het stadhuis al een gedenkteken opgericht voor vorst Albert I, na zijn tragisch klimongeval.