Sint-Truiden 21.05.1820 – Sint-Truiden 04.05.1904 , x Mathilde Delgeur
Zoon van geneesheer-chirurg Joannes Josephus Franciscus en Maria Joanna Christine Monville. Ook kleinzoon van dokter.
Doctor geneeskunde Leuven 1841 en verlos- en heelkunde 1842. Assistent prof. Michaux burgerlijk hospitaal Leuven. Studiebeurs Parijs 1843-1845 na proefschrift over ontwrichtingen elleboog. Verhandeling over bleekzucht en bloedarmoede bekroond en uitgegeven door de Academie. Corresponderend lid van de Koninklijke Academie voor Geneeskunde. Koepokinentingen. Volgde zijn vader op, overleden in cholera-epidemie 1849, als geneesheer bij Zusters van Liefde. Voorzitter 1857 van de Provinciale Commissie voor Geneeskunde en het Provinciale Comité voor Openbare Gezondheid. Voorzitter van de Medische Kring van Sint-Truiden. Bestuurslid Middelbare Staatsschool.
Hoofdgeneesheer Burgerlijk Hospitaal en de beide gestichten voor krankzinnigen in Sint-Truiden. Voorbereiding ll. vroedvrouwen op examens. Stichtend lid van de Société royale de médecine mentale. Huwde burgemeestersdochter 1859. Bouwheer van burgerhuis in Schurhovenstraat nov. Justin Bruyenne van Doornik 1869.
Geschilderd portret door Léon Herbo 1891 in opdracht van Medische kring Sint-Truiden, privébezit Parijs. Grafmonument Schurhoven.

Het oudste en mooiste kerkje van Sint-Truiden staat in de Diesterstraat en is een schoolvoorbeeld van romaanse bouwkunst uit de 11e eeuw. Het is de oudste kerk van de stad, gebouwd door abt Adelardus II (1055-1082). De driebeukige romaanse basilica verving vermoedelijk een nog oudere Karolingische kerk. Van Adelardus’ bedehuis bleef de middenbeuk bewaard. Koor en apsis zijn jonger, terwijl het gotisch transept uit de 16e eeuw dateert. De zijbeuken werden in de 17e en 18e eeuw herbouwd op de oude funderingen.
Tussen 1961 en 1964 werd de kerk gerestaureerd door architect P. Vanmechelen en onder toezicht van prof. R. Lemair waarbij ze haar vroeger uitzicht terugkreeg. In zijn huidige vorm beschrijft de plattegrond een basilicale kruiskerk met kleine, ingebouwde westtoren en een halfronde apsis. Boven de westingang staat in het timpaan een merkwaardige 13e-eeuwse Christus aan het kruis. De mooie apsis wordt langs buiten geaccentueerd door drie rondbogen en drie verdiepte vensters. Het interieur is eenvoudig en mooi. De middenbeuk heeft rondboogarcaden op vierkante pijlers uit mergel, met daarboven rondboogvormige bovenlichten. Met uitzondering van de halve koepel boven het koor wordt de rest van het gebouw afgedekt met een vlakke houten zoldering. Tot de kerkschat behoren: een reliekhouder van Sint-Gangulfus van omstreeks 1700, een (verminkte) 16e-eeuwse Annaten-Drieën en een even oud gepolychromeerd triomfkruis. Gratis toegang.