Wilderen

Wilderen

Wilderen, van Wilre of het Latijnse villare, omvatte rond 1650 kerkelijk ook Binderveld, Duras, Grazen, Runkelen en Halmaal. Vlakbij de steenweg naar Brussel vertienvoudigde het aantal inwoners tussen 1800 en nu. Veel militairen van de nabije luchtmachtbasis Brustem vestigden zich in een nieuwe wijk. De familie Nicolaï is hier jarenlang gekend als burgemeester en herenboer. Ze baatte tussen 1905 en 1930 een alcoholstokerij uit. Het jenevermerk Altenkorn roept nog herinneringen op. Sinds enkele jaren is de hoeve met stokerij gerenoveerd tot een druk bezochte cafetaria annex stokerij-brouwerij met een rist aan Wilderenbieren en prijzenwinnende whiskymerken. Het stationnetje werd verbouwd tot bread-and-breakfast. 

Onderschrift bij deze foto

Jefke Hinnisdaels stierf in Wilderen op 107 jaar. Als vroegere boodschappenjongen van het kasteel van Duras, oud-mijnwerker en klein boertje werd hij daarmee in 1980 de oudste inwoner van België.
De romaanse toren (ca. 1100) is een overblijfsel uit de vroegste geschiedenis van het Haspengouws kastelenlandschap, en is vermoedelijk gebouwd als onderdeel van een defensief bolwerk van de graven van Duras – als vluchttoren met noodbel. De toren, met rechthoekig grondplan, is opgetrokken uit tufsteen van Lincent, met parament uit Tiens kwartsiet en baksteen. De ‘schilddakvorm’ van de torenspits is bijzonder en weinig voorkomend.


Onderschrift bij deze foto


Willem DRIESEN, Parochiekerk O.-L.-Vrouw Bezoeking, Wilderen, Sint-Truiden, 1984; Piet VERHEYDEN, Driemaal kerkrestauratie… een vergelijking. Van de 19de eeuw tot heden, in Sint-Truidens erfgoed. Vroeger, nu en in de toekomst, Open Monumentendag Vlaanderen, Sint-Truiden: stadsbestuur, 2014, p. 83-85; Jos RUYMEN, De kerktoren van Wilderen, in ’t Maendachboekje, nr. 65, voorjaar 2015, p. 11-13.Kijk:www.brouwerijwilderen.be


ONTDEKKING VAN DE DAG

Brialmont, (Jean Joseph) Emile, ijzergieter

Vaux sous Chèvremont (L.) 21.09.1885 22.07.1958 , x Gertrude Schaps 

Zoon van Emile en Josephine Dumont. IJzergieter. Huwde in Immersdorf (D.) 1912. Kwam in 1914 van Ougrée en vestigde zich in oude stroopfabriek. Samenwerking met Joseph Beauduin. Verkoop en herstelling machines voor nijverheid en landbouw. Ketels voor gemeentesoep en stroopstokerijen. Persen. Vlees- en groentenmachines. Gieter van onderdelen voor treinen en schepen, dieselmotoren, boormachines en draaibanken. Grafkruisen. Staallaswerken, drijfriemen, brandkasten, ketels, olie, vetten. N.V. Fonderies et ateliers Emile Brialmont leverde internationaal. Bij de interbellumcrisis omgeschakeld naar robuuste, gebrevetteerde ‘Brialmont’kachel s met acht luchtcirculaties voor o.a. scholen, kerken en fabrieken. Ook kacheltype ‘Belgische Staat’. Het bedrijf stelde tot 140 mensen tewerk. Schoonvader van Albert Vanslype. Zonen Albert Brialmont-Palms  (1917-1986), burgerlijk ingenieur, en Gerard (1921-1999), en overnemer Dassel (D.), goten vanaf 1968 stoven en sierstukken zoals haardplaten, haardijzers, poorten, hekken, lantaarnpalen, brievenbussen en sierkanonnen, waarvoor ze houten karrenwielen opkochten. Het vml. bedrijfsterrein op Stayerveld  werd in 1986 verkocht aan de sociale huisvestingsmaatschappij Nieuw Sint-Truiden. Gazometerstraat ca.1918. Houtstraat ca.1933. Tramstraat 1 ca.1938.

Mijnwerkersbuste in hol gietijzer met Emile Brialmont fondeur St-Trond. 

 Lit.: R.V., Bewapeningswedloop in vredig Limburg?, in Ons Zondagsblad, 18.08.1968; SINT-TRUIDEN19de; Rombout NIJSSEN, Inventarissen van de archieven van de NV Ateliers et fonderies E. Brialmont en van de PVBA ALGE te Sint-Truiden, (Rijksarchief te Hasselt. Toegangen in beperkte oplage, 15), Brussel: ARA, 2000; Jaak NIJSSEN, Brialmont grafkruisen, in METAAL, p. 20-21.