Trudofeesten 1977, de secularisering

Trudofeesten 1977: de secularisering

Anders dan in Hasselt en Tongeren zijn de Trudofeesten in Sint-Truiden al in 1977 uitgegroeid tot echte stadsfeesten. Trudo wordt niet langer als heilige vereerd, maar als stadsstichter en als voorbeeld.


In 1977 liet Paul De Rideaux Trudo’s schrijn uit 1873 tot leven komen. 12 momenten uit zijn leven werden live geëvoceerd. Een copernicaanse omwenteling deed de toeschouwer naar stoet komen inplaats van andersom. Voor dit idee tekende regisseur Paul De Rideaux. Op 25 september speelde de deelnemers acht schrijntaferelen op diverse plaatsen in de stad, met een avondspel als apotheose op Groenmarkt. De toeschouwers wandelden langs de wordingsgeschiedenis van de stad vanaf het Begijnhof tot de Sint-Pieterskerk.

Er was nog een hoogmis, maar de reliekenactiviteiten werden geconcentreerd in een ‘Schrijnfeest’. Trudo zelf werd niet uitgebeeld, wel personen uit verschillende tijdstippen die het leven van Trudo tot voorbeeld nemen, of wier dood als een voorbeeld van Trudo’s dood kan voorgesteld worden. Een manier om de geloofsboodschap terug te koppelen naar de actualiteit. Zo’n 2000 mensen, gerekruteerd uit verschillende verenigingen en organisaties uit de stad, werkten mee aan het Schrijnfeest. ’s Avonds werd bij wijze van apotheose opnieuw een eigentijds massaspel opgevoerd op de Groenmarkt, met centraal het Trudoschrijn.

Tentoonstellingen in de rand werden opgebouwd door de Kunstkring en Fotoclub Spectrum, schilderijen Piet Cleeren en beeldhouwwerk Michel Vanelderen. De provinciale kunstpatrimoniumdiensten, gevestigd in het Begijnhof, hielpen de Geschiedkundige kring met een keuze uit het kerkelijk kunstbezit van de parochies van Groot-Sint-Truiden. Uiteraard waren er de traditionele postzegel en de herdenkingspenning. Poppentheater Houtekop speelde in op de figuur Trudo.


Sinds in 1973 het Cultuurcentrum de Bogaard zijn deuren opende had de Groep Pol Stas eindelijk een vaste schouwburg had en trokken zij professionele regisseurs aan zoals Paul De Rideaux. In zijn beginjaren was hij verbonden aan de opera van Antwerpen en decennialang was hij één van de grote figuren in de Limburgse theaterwereld. Hij zou later in 1995 de Groep Pol Stas als winnaar laten eindigen op het Koninklijk Landjuweel met de opvoering van Eurydice van Jean Anouilh. Hij regisseerde ook de Trudospektakels in 1984 en 1993.

Een keuze uit het kerkelijk kunstbezit van de parochies van Groot-Sint-Truiden. Tentoonstelling Stadhuis Sint-Truiden, 17.09 – 01.10.1977, (Kunst en oudheden in Limburg, 19), Sint-Truiden: Provinciaal Museum voor Religieuze Kunst, 1977.


ONTDEKKING VAN DE DAG

Vijftig deniers, te spenderen bij de Truiense handelaars

De Truiense afdeling van het Nationaal Christelijk Middenstandsverbond (NCMV, later Unizo) is opgericht in 1925. Onder voorzitter Omer Thierie en ondervoorzitter Alain Nolens, bakker, was het NCMV erg actief in de crisisjaren 1980. Zo werd er een secretariaat gevestigd in de Minderbroedersstraat. 

Ook in 1980 liet het NCMV een kopie in messing maken van zilveren en gouden penningen bij gelegenheid van 1325 jaar 'bestaan' Sint-Truiden. Deze token van 50 deniers (of 50 Belgische franken) was in de tweede helft van de feestmaand december enkel te koop bij deelnemende handelaars, herkenbaar aan een vitrineklever. Na deze periode kon de penning bij elke bankinstelling terug worden ingewisseld. Ook de maanden na de actie konden verzamelaars terecht bij de Dienst voor Toerisme voor aankoop van de token. 

De rectozijde van de munt toont een middeleeuws zegel van de heilige Trudo voor de abdij, met de randtekst SANCTI TRUDONIS SIGILLUM. Op de versozijde staat het stadswapen met dubbelhoofdige adelaar, omkranst door streekfruit, korenhalmen en ossenkop. Die zijde draagt de randtekst SENATUS POPULUSQUE TRUDONENSIS 655-1980.  50 DENIERS. 


Foto's Mark Dusar Sint-Truiden