Trudofeesten 1984, een hart voor welzijn

Trudofeesten 1984: een hart voor welzijn

Bij de editie 1984 hanteerde het comité een nieuw concept. Voor het eerst was een thema de rode draad. ‘Een hart voor welzijn’, geïnspireerd op de sterk sociaal ingestelde heilige en het verzorgingscentrum Sint-Truiden, als stad boordevol welzijnsvoorzieningen en projecten. Dat gaf voldoende inhoud voor een massaspel op de Grote Markt, een ziekendag en een muzikale show rond de actieve welzijnsvoorzieningen en welzijnsprojecten en enkele tentoonstellingen. Geen reliekenstoet en historische ommegang meer.


De pubieksteksten hebben het erover hoe de feesten evolueerden van een aloude reliekenstoet en reliekentoning, naar een eigentijds gebeuren waarin de Sint-Truidense bevolking zich wil herkennen in de traditie die van Sint-Trudo stamt en niet terugvallen in “een onvruchtbare nostalgie naar het verleden”.

Deken Jan Rutten, cultuurschepen Marcel Gelders en stadssecretaris Georges Vandenborne hadden reeds in maart 1983 geponeerd dat de bevolking van Sint-Truiden, zowel door haar burgerlijke als door haar kerkelijke overheden, doorheen haar dertien eeuwen geschiedenis, onafgebroken een bijzondere voorrang heeft gegeven aan de zorg voor de armen en de zieken, huisarmen, leprozen, wezen en vondelingen.” Dat thema was op de proppen gekomen in een onderhoud van deken Rutten, schepen van Cultuur Gelders en G. Vandenborne op 17 maart 1983.

Regisseur Paul de Rideaux herschreef het bestaande stuk naar het thema ‘Welzijn’. Twintig taferelen hadden een (religieus-)historische inslag, waarbij men op zoek ging naar de wortels van de Truiense welzijnszorg(instellingen) in de zevende tot de twaalfde eeuw. Aan het einde van het spel werden de relieken plechtig naar de kerk gedragen. In het massaspel werd elke historische uitbeelding ‘gedubbeld’ door een actualiteitsgroep die de zingeving van het historische gegeven moest vertalen naar de moderne christelijke levensopgave.

Het thema ‘Welzijn’ bleek al uit de herhaling van de ziekendag uit 1956 en 1963 met eucharistieviering, koffietafel en ontspanning. Op zaterdag 22 september organiseerde de stad in de Stadsfeestzaal een muzikale show rond de welzijnsvoorzieningen en -projecten in Sint-Truiden met Luc Appermont en optredens van o.m. Joe Harris en Chrissy.


Deze vijfde ‘vernieuwde’ Trudofeesten boden behalve de twee opvoeringen van het massaspel op podium voor het stadhuis in september ook eucharistievieringen met de Trudomis van componist Eduard Loos. De eerste opvoering van het spel moest wegens het slechte weer worden afgelast. De tentoonstellingen onderlijnden het thema: Ziekenzorg in het verleden, Kunst in privébezit, Religieuze kunst in Sint-Truiden. Uiteraard waren de straten verlicht en versiering, kwam er een gedenkpenning, en bood de dienst voor toerisme historische wandelingen aan.

Jan RUTTEN en Kamiel STEVAUX, Kerkelijke kunst in Sint-Truiden, Sint-Truiden: Comité der Trudofeesten, 1984; Ferdinand DUCHATEAU e.a., D’aerme sieckenen t’ontfanghen ende te dienen. Ziekenzorg en verzorgingsinstellingen in Sint-Truiden. Tentoonstelling. Catalogus, Sint-Truiden: Geschiedkundige Kring van Sint-Truiden, 1984. Tentoonstelling Keizerszaal 15-23 september 1984.


ONTDEKKING VAN DE DAG

IJzeren kruisen


Het station van Sint-Truiden, vermoedelijk op 11 augustus 1915. Een jaar na de veldslagen in Orsmaal-Gussenhoven en Halen zakt generaal Moritz von Bissing af naar het voormalige slagveld. Hij deelt er enkele IJzeren Kruisen (de hoogste Duitse onderscheiding) uit aan moedige soldaten.

Von Bissing, zelf een voormalige cavalerieofficier, was sinds december 1914 in functie als gouverneur-generaal december 1914 in functie als gouverneur-generaal van het bezette België. In die hoedanigheid is hij de hoogste Duitse militair van het land en heeft Von Bissing een nagenoeg onbeperkte macht. Von Bissing streeft naar een volledige naoorlogse aanhechting van ons land bij het Duitse rijk, maar hij sterft nog tijdens de oorlog, op 18 april 1917. Hij is dan 73. 

De Duitsers waren trouwens gek op de grandeur van dergelijke ceremonies. Op de voorgrond staat een muziekkapel met pinhelmen, klaar om een eresaluut te spelen. Uit verslagen uit de oorlogsjaren weten we dat diezelfde muziekkapel elke week het beste van zichzelf gaf op de kiosk in Sint-Truiden.

 Bron: HBVL.be

Lees: Sint-Truiden in de Eerste Wereldoorlog. Bronnenboek, Balen: Studium Generale, 2013.