Trudofeesten 1993, de uitgestelde editie

Trudofeesten 1993: de uitgestelde editie

In de jaren ’90 verschoven de Trudofeesten naar stadsfeesten met een meer profane inslag. Ze werden niet langer georganiseerd door de parochiale geestelijkheid, maar door de stad. De Onze-Lieve-Vrouwekerk was nog steeds in dure restauratie en het stadsbestuur bood zijn slagkracht aan, niet in 1991, het normale Trudojaar, maar in 1993, het dertiende eeuwfeest van de stad, omdat Trudo in 693 overleed.

Een organiserende vzw “Sint-Truiden 1300” kreeg de burgemeester als voorzitter. De ambitieuze activiteiten liepen van in mei naar een climax in september. Dat hoogtepunt werd de Historische Ommegang, die tweemaal uittrok. Zo’n 1300 figuranten en een 15-tal praalwagen vertolkten in 13 taferelen 13 eeuwen Sint- Truidense geschiedenis. Stadsarchivaris Fernand Duchateau schreef het scenario. 

Het openingsspektakel Furora Nocturna door Cirque du Trottoir op 1 mei was de eerste keer dat er marktheater kon gesmaakt worden door het Truiense publiek. Dit zou in latere jaren ‘furore’ maken, onder regie van het cultuurcentrum. Uiteraard waren er ook de liturgische vieringen, concerten zoals Sint-Truiden muzikaal vereeuwigd, zondagwandelen en auto- en fietzoektocht. 

Tentoonstellingen

Bijzonder in 1993 waren de grote tentoonstellingen Geloof en bijgeloof, Sint-Truidens zilver,  Iconografie van Sint-Trudo en Sint-Truiden in de 18de eeuw. Van de drie laatste bleven catalogi in een mooi foedraal over.

Onderschrift bij deze foto


Klank- en lichtspel

Het publiek kon genieten van een klank- en lichtspel rond de abdijtoren op 11 en 18 september, een eerbetoon aan abt Rudolfus en aan alle bouwheren van de abdij. Regisseur Paul De Rideaux liet met 80 lichtprojectoren, een rookinstallatie en krachtige geluidsapparatuur de omgeving van de abdijtoren baden in een zee van licht, klank en muziek. Het ging hier om een indrukwekkende coproductie van het cultuurcentrum, het Aangenomen College en de Groep Pol Stas.

Onderschrift bij deze foto


Ommegang


De video van de Ommegang


De Historische Ommegang op de zondagen 12 en 19 september lokte volgens de politie 40.000 toeschouwers lokte. Dansleraar en choreograaf Siegfried Cobaro bracht dertien bewogen eeuwen in beeld, waaronder als blinkvanger dansende vrouwen rond het Narrenschip op wielen.


Coll. Henri Vanelderen

Ook de heemkundige kring, de postzegelkring Sint-Trudo, de Koninklijke Kunstkring en plaatselijke kunstenaars stelden tentoon. Bij de afsluiting van deze feesteneditie op 23 november verscheen een goudkleurig gestileerd Trudobeeld als symbolische verbinding tussen de drie torens op een hoge blauwe paal op het Abdijplein. Kunstenaar was Hugo Duchateau.

Onderschrift bij deze foto

Fernand DUCHATEAU (red.), Sint-Truiden in de 18de eeuw, tentoonstellingscatalogus, Sint-Truiden: vzw. Sint-Truiden 1300, 1993; Sint-Trudo, een portret, tentoonstellingscatalogus, Sint-Truiden: Museum Vlaamse Minderbroeders, 1993; Sint-Truidens zilver, tentoonstellingscatalogus, Sint-Truiden: Provinciaal Museum voor Religieuze Kunst, 1993; Willem DRIESEN, Trudonensia. Catalogus van publikaties over Sint-Truiden door de Stedelijke Openbare Bibliotheek bewaard in het Trudo-fonds, Sint-Truiden: stedelijke openbare bibliotheek, 1993.


ONTDEKKING VAN DE DAG

Strenge, geleerde heren op het 'schoon verdiep'

In de schepenzaal van het 18de-eeuwse stadhuis op de Grote Markt ontvangt het stadsbestuur nu voorname gasten en overheden om beleid te onderhandelen, en akten officieel te ondertekenen. Voor 1800 zetelden hier de schepenen van de beide heren, maar dan werkelijk als rechters in burgerlijke en criminele zaken. Een berucht proces was dat tegen de brandstichters in 1784, Suske de Poup, 't Voorvelleke en hun medeplichtigen.

In dit lokaal hangen zeven ovale stucmedaillons met daarin grisailles op doek. Het trompe l'oeuil van deze grijze schilderijtjes geeft een 3D-effect en was minder duur dan echt modelleerwerk. De onderwerpen moesten de geleerdheid van de zittende heren van deze rechtbank benadrukken. De geest van Verlichting met rede en wetenschap is hier duidelijk aanwezig. De hoe bezoekers van andere steden in de 18de eeuw zullen ogen tekort gehad hebben om dit allemaal te ontcijferen en bewonderen. Dit is duidelijk een pronkzaaltje van de assertieve stad Sint-Truiden. 

De tafereeltjes tonen mollige gevleugelde jongetjes of 'putti' die druk in de weer zijn met kunst en wetenschap: astronomie, architectuur, muziek, alchemie, beeldhouwkunst, handel-rekenkunst en schilderkunst. Niet toevallig signeerde Diestenaar Pieter-Jan De Craen dit laatste tafereeltje met DE CRAEN F(ecit) ! Hij verdiende drie kronen per tafereel met deze opdracht. 



Astronomie: drie putti zijn druk doende met hun observaties. In een leeg decor hanteert een jongetje een zeekijker, gericht naar de hemel. Op de voorgrond bestudeert een staande putto met loep het armillarium op voet. Vooraan liggen nog een telescoop, een passer en een winkelhaak. De zittende putto wijst een plek aan op een wereldbol op voet. 

Alchemie: in een interieur met wandrekken vol rokende kolven, destilleertoestel en vaatjes zijn drie putti aan het werk. Vooraan een rieten bloemenmandje en achteraan een haard. Eén jongetje, zittend op een kussen in een stoel met armleuningen, beoordeelt de inhoud van een glazen kolf, terwijl een destilleertoestel met stookdeurtje overloopt naar een kolf met handvatten. Zijn helper stampt in een vijzel op sokkel producten fijn en het derde figuurtje brengt een kom bij. De strik van het ophanglint is hier rijker dan bij de andere medaillons en gedecoreerd met een bloempjesrank. 


Lees: Franz AUMANN, Symboliek op het 'schoon verdiep' van het Sint-Truidense stadhuis, in Sint-Truiden een zoektocht naar symbolen, Open Monumentendag Vlaanderen, Sint-Truiden: stadsbestuur, 2002, p. 19-27; Frank DECAT, Sint-Truiden 1784: criminele\nhistories in een Luikse stad, Leuven: Davidsfonds, 2012; Het stadhuis van Sint-Truiden. Hart van de democratie, Sint-Truiden: stadsbestuur, 2018, p. 56-61.