Erfgoudwandelingen: praktijktips

Wandelen in Sint-Truiden is een aparte belevenis, een unieke mengeling van natuur, erfgoed en boeiende weetjes. Dat alles op korte afstand van thuis, teambouwend, ontspannend, gezond en rustgevend.


De ERFGOUD-wandelingen zijn niet bewegwijzerd om de route flexibel te kunnen aanpassen . Met je – opgeladen ! - smartphone en gps-locatie kan je echter niet fout lopen! Op de ERFGOUD-site zijn ook vroegere en huidige bewegwijzerde wandelingen opgenomen. Hou er rekening mee dat sommige items hiervan intussen verdwenen zijn.

Je kan deze wandeling om het even waar beginnen, maar als je met de wagen komt zoek je best een goede parkeerplek. Hou er rekening mee dat voetpaadjes soms wat zoekwerk vragen. Wees erg voorzichtig op de gewone wegen en de vaak onverwachte kruisingen. Laat geen kinderen voorop. 

Laat het fruit hangen, koop ze liever bij een hoevewinkel of automaat langs de weg!

De afstanden vind je …..
De meeste routes kan je per fiets afrijden, voor rolstoelen en buggy’s zijn de smalle voetpaadjes niet geschikt.

De bezienswaardigheden langs de wandeling zijn in principe niet binnenin bezoekbaar, tenzij openbare gebouwen zoals kerken en kapellen. De openingsuren of contact-telefoonnummers (voor groepsleiders) vind je ….

Starten met je wandeling, voor dummies en smarties ;-)!

1. zoek op jouw smartphone naar www.erfgoud.be

2. … …. …. …. ….

Tip: laat de info of de begeleidende poëzieteksten automatisch voorlezen via de microfoonknop, dan kan je intussen je ogen live de kost geven!

ONTDEKKING VAN DE DAG

Een marmeren buste voor de oud-burgemeester

Clement Cartuyvels  was de zoon van een zeepfabrikant op de Grote Markt en neefje van burgemeester Guillaume Vanvinckenroy . Hij droeg zelf de sjerp tussen 1899 en 1921. Op zijn CV lezen we: advocaat, bankier, provincieraadslid, gedeputeerde, vrederechter, gemeenteraadslid, volksvertegenwoordiger, senator, voorzitter Sint-Vincentiusgenootschap, derdeordeling en katholiek. Hij maakte de Belle Epoque in zijn stad mee: vernederlandsing van het bestuur, aanleg tramlijnen, riolering, waterleiding, bouw slachthuis, provinciale 'expositie' in 1907. Maar Clément moest ook de schok van de Duitse inval meemaken. Zijn zoon Paul, majoor van de Burgerwacht, verdween een jaar in Duitse kampen en hijzelf werd het laatste jaar van de oorlog uit zijn ambt ontheven. Clément woonde in de Capucijnenstraat in een herenhuis, later omgebouwd tot Sint-Annakliniek. 



De bank Cartuyvels:



Clément stierf op zijn kasteeltje in Verlaine en kreeg, behalve een straatnaam (de vroegere Capucijnen- en Coemansstraat) in 1921, ook een marmeren borstbeeld. Toen zijn zoon notaris Paul Cartuyvels  in 1927 zelf burgemeester werd, kreeg hij van zijn makkers oud-burgerwachten een ontwerptekening voor een borstbeeld van zijn papa cadeau. De ontwerper was niemand minder van Victor de Haen uit het Brusselse, die ook de wedstrijd had gewonnen voor het monument voor de slachtoffers van de Eerste Wereldoorlog op Sint-Marten. Op kosten van het stadsbestuur werd de buste in marmer uitgevoerd en prijkte voortaan in het stadhuis. Momenteel in erfgoeddepot bij de Zusters Ursulinen. Vermits het beeld postuum werd getekend, herken je duidelijk de pose op het bidprentje van Clément Cartuyvels. Op zijn linkerschouder liet de beeldhouwer van het witte marmer zijn naam in sierlijke letters na. 







Lees: 
Wie was wie in Sint-Truiden?, Sint-Truiden: Stedelijke openbare bibliotheek, 2011, p. 39 en 43-45.