Door toenemend plaatsgebrek zijn we genoodzaakt om dichter op mekaar te gaan wonen. Niet meer één vogelhuisje per boom, maar allemaal samen dicht op elkaar. De moderne technologie maakt daarenboven dat het bioritme van de mens langzaam ontregeld geraakt. Er is geen duidelijk onderscheid meer tussen dag en nacht. Kunstlicht stelt ons in de mogelijkheid om de dag eeuwig te laten duren. De dieren zijn hier ook het slachtoffer van geworden. Ze staan niet meer met de eerste zonnestralen op en kunnen de hele nacht verder fluiten. Vandaar de titel ‘nachtraven’. Dit werk van Eric Goossens werd als tijdelijk werk gebouwd voor Sint-Truiden By Light, doch is een blijvende meerwaarde in het stadspark.
De Zondag-middag is héél ingetogen.
De luchten, klaar van winterkilte, beven
met teeder rood van lage zon doorweven;
de luchten, waar geen vogel komt gevlogen...
De middagrust mag gééne stoornis doogen.
Al wil somwijlen vluchtig óverzweven
een verre galm van joelend kinderleven :
dra weegt de klare rust weer onbewogen.
Is het in sneeuw – die dezen nacht zoo zacht
de stille stede zwachtelde in heur vacht –
dat doezel-vaag verdooven nu geluiden?
O vrome middagvrede van Sint-Truiden,
dat om te ontwaken uit zijn sluimer, wacht
tot plotse kloosterklokken vespers luiden !