Poortgebouw abdij

Poortgebouw abdij

We staan hier voor een indrukwekkende inrijpoort uit 1773 die toegang verschaft tot de eerste binnenkoer van de voormalige abdij. Deze ‘cour d’honneur’ weerspiegelde destijds de macht van de abt. Het classicistische poortgebouw werd gebouwd in opdracht van abt Jozef van Herck . Hij liet alle abdijgebouwen, met uitzondering van de kerk, afbreken en herbouwen naar plannen van de Brusselse architect Laurent-Benoît Dewez. In het fronton staat een reliëf dat een mirakel uit Trudo's jeugd weergeeft: de genezing van een blinde vrouw door de kleine Trudo. Het is van de hand van de Luikse beeldhouwer Henri Vivroux en werd in 1776 aangebracht.


abdijpoort fronton






Foto’s:

- OMDpublicatie 2011: p. 42 (fronton)

- OMDpublicatie 2009, P.40 (foto), 45 en 46 (schets)

- OMD publicatie 2003, cover (fronton)

Teksten:

- Petra BOEKSTAL, Het poortgebouw van de abdij in Sint-Truiden ontworpen door Laurent Benoît Dewez? (OMDpublicatie 2009)

- Franz AUMANN, Raak niet aan de rechten van mijn abdij, … of het zal u berouwen! (OMDpublicatie 2011)

ONTDEKKING VAN DE DAG

Een marmeren buste voor de oud-burgemeester

Clement Cartuyvels  was de zoon van een zeepfabrikant op de Grote Markt en neefje van burgemeester Guillaume Vanvinckenroy . Hij droeg zelf de sjerp tussen 1899 en 1921. Op zijn CV lezen we: advocaat, bankier, provincieraadslid, gedeputeerde, vrederechter, gemeenteraadslid, volksvertegenwoordiger, senator, voorzitter Sint-Vincentiusgenootschap, derdeordeling en katholiek. Hij maakte de Belle Epoque in zijn stad mee: vernederlandsing van het bestuur, aanleg tramlijnen, riolering, waterleiding, bouw slachthuis, provinciale 'expositie' in 1907. Maar Clément moest ook de schok van de Duitse inval meemaken. Zijn zoon Paul, majoor van de Burgerwacht, verdween een jaar in Duitse kampen en hijzelf werd het laatste jaar van de oorlog uit zijn ambt ontheven. Clément woonde in de Capucijnenstraat in een herenhuis, later omgebouwd tot Sint-Annakliniek. 



De bank Cartuyvels:



Clément stierf op zijn kasteeltje in Verlaine en kreeg, behalve een straatnaam (de vroegere Capucijnen- en Coemansstraat) in 1921, ook een marmeren borstbeeld. Toen zijn zoon notaris Paul Cartuyvels  in 1927 zelf burgemeester werd, kreeg hij van zijn makkers oud-burgerwachten een ontwerptekening voor een borstbeeld van zijn papa cadeau. De ontwerper was niemand minder van Victor de Haen uit het Brusselse, die ook de wedstrijd had gewonnen voor het monument voor de slachtoffers van de Eerste Wereldoorlog op Sint-Marten. Op kosten van het stadsbestuur werd de buste in marmer uitgevoerd en prijkte voortaan in het stadhuis. Momenteel in erfgoeddepot bij de Zusters Ursulinen. Vermits het beeld postuum werd getekend, herken je duidelijk de pose op het bidprentje van Clément Cartuyvels. Op zijn linkerschouder liet de beeldhouwer van het witte marmer zijn naam in sierlijke letters na. 







Lees: 
Wie was wie in Sint-Truiden?, Sint-Truiden: Stedelijke openbare bibliotheek, 2011, p. 39 en 43-45.

Lees meer