Met de inrichting van het bedrijvenpark op de vroegere luchtmachtbasis Brustem werd het toestel dat het stuntteam Rode Duivels van de Belgische luchtmacht gebruikte met een straatnaam gehuldigd.
Fouga CM-170 Magister | |||
![]() | |||
Algemeen | |||
Rol | Jager/trainer | ||
1 of 2 | |||
Afmetingen | |||
10,6 m | |||
2,8 m | |||
12,2 met tiptanks m | |||
Vleugeloppervlak | 17,3 m² | ||
Gewicht | |||
Leeggewicht | 2150 kg | ||
Startgewicht | 2850 kg | ||
Max. gewicht | 3200 kg | ||
Krachtbron | |||
2x Turbomeca Marboré turbojet | |||
elk 3,9 kN | |||
Prestaties | |||
Topsnelheid | 715 km/h | ||
Actieradius | 935 km | ||
Dienstplafond | 11000 m | ||
Bewapening | |||
150 kg op 2 hardpoints | |||
ongeleide raketten en 2x 7,62mm FN mitrailleur | |||
|
De Fouga CM-170 Magister is in de beginjaren 50 van de 20e eeuw ontwikkeld als een lichte tweemotorige jager/trainer voor de Franse luchtmacht (ALA) door het Franse Air Fouga. Het toestel is voorzien van twee achter elkaar geplaatste zitplaatsen in een drukcockpit.
Het toestel werd gekenmerkt door een V-vormige staartsectie. Het werd mede een commercieel succes omdat het als trainer en als lichtbewapende dagjager kon worden gebruikt. De Fouga Magister is dan ook aan vele landen verkocht.
In mei 1958 werd Air Fouga overgenomen door Ets. Henry Potez; de firmanaam werd Potez-Air Fouga. In 1966 werd ook Potez overgenomen door Sud-Aviation. Enige tijd later veranderde de naam door fusies met andere firma’s in Aérospatiale.
De Duitse Luftwaffe had belangstelling voor de Fouga Magister; er werden er 40 gekocht en nog eens 244 in licentie door Heinkel-Messerschmitt (Union-Sud) afgeleverd voor Luftwaffe en Marineflieger. Andere licentiebouwers waren het Finse Valmet Oy en het Israëlische IAI.
De Fouga Magister was in dienst van de luchtmacht van Algerije, België, Brazilië, Kameroen, Finland, Frankrijk, West-Duitsland, Ierland, Cambodja, Libanon, Marokko, Rwanda, El Salvador, Togo en Oeganda.
Het succes van de Fouga Magister werd onderstreept doordat twee luchtmacht-demonstratieteams het toestel jarenlang gebruikten. De Franse "Patrouille de France" en de Belgische "Rode Duivels", deze laatste vanop hun thuisbasis te Brustem
Mielen boven Aalst 10.10.1836 Elsene 31.07.1903 Virginie Ghijsens
Zoon van Willem en Maria Josepha Bormans.
Lessen Latijn bij pastoor Theunissen in Aalst. Ll. Normaalschool 1851-1854, grootste onderscheiding. Onderwijzer college Asse, pensionaat Snyders Brussel, instituut Saint-Martin Brussel, Opwijk en Gors-Opleeuw. Onderwijzer Gelinden 1857. Huwelijk met dochter graankoopman Gelinden 1863. Vader van priester Oswald. Letterkundige. Kantonnaal inspecteur Maaseik 1873 en hoofdinspecteur 1885 lager onderwijs.
Dochter Alfonsine, onderwijzeres, huwde met drukker J. Van Der Donck Maaseik.
Schrijver . Boek De l’enseignement de la rédaction dans les écoles primaires, spécialement dans les écoles primaires rurales, suivi du plan (2de ed., gedrukt bij Vanwest-Pluymers in 1860), bekroond door het Journal de l”Enseignement primaire et de l’enseignement moyen du second degré 1859. Voorstander Socratische methode. Diploma Londen 1871 en medaille Wenen 1873 voor leerboeken. Stichter opvoedkundig tijdschrift Katholiek Schoolblad 1879, later De Opvoeding. Stichter Schoolbond tegen Alcoolisme 1887. Handboeken anti-alcoholisme, vaak samen met zoon en dokter Albert Robijns.
Schreef tekst Ons vaandel voor lied van vlag alcohol-onthoudersbond, met Belgische kleuren, groene morgenster op wit veld. Andere werken: Nieuwe schrijf-leesmethode. Leesboek voor volksscholen. De kleine zanger. Methodische stijl- en denkleer. Aanleiding tot het vervaardigen van Nederduitsche opstellen. Methode om de Nederduitschen op korten tijd te leeren Fransch lezen. Nederlandsche spraakleer. Elementaire oefeningen in het schoonschrijven. Hand-atlas der Bijbelsche geschiedenis. Rekenkunde der lagere scholen. Woonde later in Hasselt, maar toevallig in Elsene overleden. Neefje Alfred Robyns, hoofdonderwijzer te Neeroeteren was ook auteur van leerboeken. Straatnaam Gelinden. Staatsieportret Stadsmus Hasselt.