Fresiastraat

Fresiastraat

In 1970 – 1972 realiseerde de woningmaatschappij Nieuw Sint-Truiden de woonwijk Grote Brede Akker. Voor de straatnamen werd inspiratie gezocht bij bloemen, naar analogie met de Kleine Brede Akker uit 1966, maar ditmaal zomer- en najaarbloeiers. 

Fresia, of in het Latijn Freesia, is een plantengeslacht uit Zuid-Afrika, vernoemd naar de Duitse plantkundige Friedrich Freese. Bij ons is de fresia vooral geliefd als snijbloem wegens de mooie vorm en wegens de zalige geur! Al die snijbloemen komen uit Nederland waar ze jaarlijks meer dan 300 miljoen fresia’s voor de bloemenwinkels kweken en exporteren.


Bron: Plantentuin Meise


Fresia's

Situeringsplan Fresiastraat

Situeringsplan Fresiastraat





ONTDEKKING VAN DE DAG

Een weerwolf in Melveren

Een weerwolf in Melveren

In Melveren , een gehucht van Sint-Truiden, woonde een zekere X. Op zekere dag ging X met zijn vriendin naar de kermis in Kortenbos. Deze man had echter een pact gesloten met de duivel, wat betekende dat hij regelmatig enkele uren als weerwolf moest rondlopen. Omdat X op de kermis plots voelde dat dat moment was aangebroken, zei hij tegen zijn vriendin: "Als je een hond zou tegenkomen, gooi dan deze zakdoek naar zijn muil. Op die manier zal het beest je geen kwaad doen." 

Omdat een weerwolf geen kruis kan oversteken, moet hij de draadjes van de zakdoek één voor één uitrafelen vooraleer hij verder kan. 

Het meisje antwoordde: "Neen, blijf maar bij mij!", waarop haar vriend: "Neen, ik moet dringend even een boodschap doen." 

Toen X weg was, kwam er een lelijke zwarte hond naar het meisje toe. Ze deed onmiddellijk wat haar vriend had gezegd, waarop de hond de zakdoek in stukken scheurde. Een kwartier later kwam X terug. Zijn vriendin vertelde hem dat ze doodsangsten had uitgestaan terwijl hij weg was. Wat verderop ging het tweetal iets drinken in een café. Het meisje bekeek haar vriend eens goed, en riep geschokt: "Jij smeerlap, je bent het zelf geweest, want de vezels van de zakdoek hangen nog tussen je tanden!" 

X zei dat ze het zich maar inbeeldde, maar het meisje wilde hem toch nooit meer zien.


Opgetekend door F. Beckers in 1947.
Bron: volksverhalenbank.be