STBL Technicum

STBL Technicum

Meer dan honderd jaar geleden bouwden de Aalmoezeniers van de Arbeid in Sint-Truiden hun 5de technische school. Het was hun bedoeling om via een goede technische opleiding bij te dragen tot ‘de verheffing van de arbeider’. Op nauwelijks 4 maanden tijd werd een imposant gebouw neergezet. In een 1ste fase telde de school ongeveer 90 leerlingen. Na de tweede wereldoorlog verdubbelde het aantal leerlingen op amper tien jaar tijd van 300 naar 600.

De gevels van het Technicum leenden zich ideaal als projectiescherm. In overleg met de school zijn de beelden gekozen in functie van de hoofdvakken van het Technicum. Denk maar aan houtbewerking, mechanica … . De roterende beelden worden synchroon op beide gevels geprojecteerd.




 
ONTDEKKING VAN DE DAG

Een weerwolf in Melveren

Een weerwolf in Melveren

In Melveren , een gehucht van Sint-Truiden, woonde een zekere X. Op zekere dag ging X met zijn vriendin naar de kermis in Kortenbos. Deze man had echter een pact gesloten met de duivel, wat betekende dat hij regelmatig enkele uren als weerwolf moest rondlopen. Omdat X op de kermis plots voelde dat dat moment was aangebroken, zei hij tegen zijn vriendin: "Als je een hond zou tegenkomen, gooi dan deze zakdoek naar zijn muil. Op die manier zal het beest je geen kwaad doen." 

Omdat een weerwolf geen kruis kan oversteken, moet hij de draadjes van de zakdoek één voor één uitrafelen vooraleer hij verder kan. 

Het meisje antwoordde: "Neen, blijf maar bij mij!", waarop haar vriend: "Neen, ik moet dringend even een boodschap doen." 

Toen X weg was, kwam er een lelijke zwarte hond naar het meisje toe. Ze deed onmiddellijk wat haar vriend had gezegd, waarop de hond de zakdoek in stukken scheurde. Een kwartier later kwam X terug. Zijn vriendin vertelde hem dat ze doodsangsten had uitgestaan terwijl hij weg was. Wat verderop ging het tweetal iets drinken in een café. Het meisje bekeek haar vriend eens goed, en riep geschokt: "Jij smeerlap, je bent het zelf geweest, want de vezels van de zakdoek hangen nog tussen je tanden!" 

X zei dat ze het zich maar inbeeldde, maar het meisje wilde hem toch nooit meer zien.


Opgetekend door F. Beckers in 1947.
Bron: volksverhalenbank.be