Je kan ook vragen naar de geboorte, sterfdatum of familie van een persoon...
Christina the Astonishing
Onderschrift...
Christina the Astonishing (Nick Cave)
Lived a long long time ago She was stricken with a seizure At the age of twenty-two They took her body in a coffin To a tiny church in Liege Where she sprang up from the coffin Just after the Agnus Dei She soared up to the rafters Perched on a beam up there Cried “the stink of human sin Is more than I can bear” Christina the Astonishing Was the most astonishing of all She prayed balanced on a hurdle Or curled up into a ball She fled to remote places Climbed towers and trees and walls To escape the stench of human corruption Into an oven she did crawl O Christina the Astonishing Behaved in a terrible way She would run wildly through the streets Jump in the Meuse and swim away O Christina the Astonishing Behaved in a terrifying manner Died at the age of seventy-four In the convent of St Anna
..
...Tekst en muziek door popzanger Nick Cave 1992. Publicatie in Nick CAVE & The bad seeds, Henry’s dream, Mute records, 1992.
ONTDEKKING VAN DE DAG
Een weerwolf in Melveren
Een weerwolf in Melveren
In Melveren , een gehucht van Sint-Truiden, woonde een zekere X. Op zekere dag ging X met zijn vriendin naar de kermis in Kortenbos. Deze man had echter een pact gesloten met de duivel, wat betekende dat hij regelmatig enkele uren als weerwolf moest rondlopen. Omdat X op de kermis plots voelde dat dat moment was aangebroken, zei hij tegen zijn vriendin: "Als je een hond zou tegenkomen, gooi dan deze zakdoek naar zijn muil. Op die manier zal het beest je geen kwaad doen."
Omdat een weerwolf geen kruis kan oversteken, moet hij de draadjes van de zakdoek één voor één uitrafelen vooraleer hij verder kan.
Het meisje antwoordde: "Neen, blijf maar bij mij!", waarop haar vriend: "Neen, ik moet dringend even een boodschap doen."
Toen X weg was, kwam er een lelijke zwarte hond naar het meisje toe. Ze deed onmiddellijk wat haar vriend had gezegd, waarop de hond de zakdoek in stukken scheurde. Een kwartier later kwam X terug. Zijn vriendin vertelde hem dat ze doodsangsten had uitgestaan terwijl hij weg was. Wat verderop ging het tweetal iets drinken in een café. Het meisje bekeek haar vriend eens goed, en riep geschokt: "Jij smeerlap, je bent het zelf geweest, want de vezels van de zakdoek hangen nog tussen je tanden!"
X zei dat ze het zich maar inbeeldde, maar het meisje wilde hem toch nooit meer zien.
