Jacobs, Arthur Henri Trudo "Tuurke", verenigingsfiguur

Sint-Truiden 03-11-1927 Sint-Truiden 05-12.2007 , x Lucienne Cuypers 

Zoon van treinstoker- en machinist Gustaaf van Hasselt en Hubertine Marie Louise Paquay , Tentoonstellingsstraat . Ll. bij onderwijzer Hendrik Prijs. Hoofdtreinwachter . Schoonbroer van missionaris Cuypers, Nieuwerkerken.  Metgezel Rik Sterken en advocaat Guy Gysens. Acteur en later decorbouwer Groep Pol Stas. Lid dialectstudiekring Neigemenneke met diverse bijdragen in ‘t Bukske. Lid Vereniging Limburgse Auteurs. Amateur-kalligraaf en lid Kunstkring. 

Postzegelverzamelaar. Figuur in stripverhaal  Dré Mathijs. Hoofdrol als Suske de Poep  in Renovat-verfilming van Het zwakke verzet in 1985, première op 13.09.1986 met regisseur Miel Ruymen.



Publ.: Suske de Poep, in ’t Bukske, 1, 1984, p. 52-56; De ràpste pist van Europa, in ’t Bukske, 4, 1998, p. 28-32; Nostàlzjie (gedicht), in ’t Bukske, 4, 1998, p. 61; Duivensport, in ’t Bukske, 5, 2000, p. 24-31; De heen- zonder terugreis, in (Vredesfeesten), brochure, Sint-Truiden. Militaria, 1995, z.p. 
ONTDEKKING VAN DE DAG

Een weerwolf in Melveren

Een weerwolf in Melveren

In Melveren , een gehucht van Sint-Truiden, woonde een zekere X. Op zekere dag ging X met zijn vriendin naar de kermis in Kortenbos. Deze man had echter een pact gesloten met de duivel, wat betekende dat hij regelmatig enkele uren als weerwolf moest rondlopen. Omdat X op de kermis plots voelde dat dat moment was aangebroken, zei hij tegen zijn vriendin: "Als je een hond zou tegenkomen, gooi dan deze zakdoek naar zijn muil. Op die manier zal het beest je geen kwaad doen." 

Omdat een weerwolf geen kruis kan oversteken, moet hij de draadjes van de zakdoek één voor één uitrafelen vooraleer hij verder kan. 

Het meisje antwoordde: "Neen, blijf maar bij mij!", waarop haar vriend: "Neen, ik moet dringend even een boodschap doen." 

Toen X weg was, kwam er een lelijke zwarte hond naar het meisje toe. Ze deed onmiddellijk wat haar vriend had gezegd, waarop de hond de zakdoek in stukken scheurde. Een kwartier later kwam X terug. Zijn vriendin vertelde hem dat ze doodsangsten had uitgestaan terwijl hij weg was. Wat verderop ging het tweetal iets drinken in een café. Het meisje bekeek haar vriend eens goed, en riep geschokt: "Jij smeerlap, je bent het zelf geweest, want de vezels van de zakdoek hangen nog tussen je tanden!" 

X zei dat ze het zich maar inbeeldde, maar het meisje wilde hem toch nooit meer zien.


Opgetekend door F. Beckers in 1947.
Bron: volksverhalenbank.be