Couplets du Garde-civique

Couplets du Garde-civique

Encor tout engourdi, lorsque neuf heures sonnent,
C’est au manège que l’on baille, sac au dos;
Tout l’mond’ répond present, il n’manque plus personne,
Mais, bon Dieu, qu’il fait chaud pour tenir le flingot!
Par la vill’Saint-Tronnaire la compagnie defile,
On n’entend aucun bruit que celui des souliers;
On march’ dans un tas d’choses, faut pas êtr’difficile,
Et puis ça porte Bonheur quand on y fourr’ les pieds.

Refrein:
C’est aujourd’hui garde-civique
Au lieu d’roupiller on s’ballade
Faut pas crier ni fair du bruit
Ou l’on attrappe une engeulade.
C’est aujourd’hui garde-civique;
Dimanche prochain on nous f’ra faire
Une autre marche militaire
Pour nous r’poser d’celle d’aujourd’hui.

Au bout d’une heure à peine, on est sorti d’la ville
Nous allons prendre l’air’ près des fameux basins,
Où viennent se déverser, comm’une onde tranquille,
De nos bons Saint-Tronnair’s les déchets quotidiens.
C’est en les respirants, que notre temps se passé,
Tandis que l’on se bourr’ la gorge de poussière;
Pour comble de Malheur dans le café d’en face
Un paysan moqueur avale verr’ sur verre.

Quand vers onze heures la fin de l’exercice arrive,
O! mes chers citoyens, que l’on est asquinté!
On n’a tellement rien dit, qu’on n’a même plus d’salive,
Mais c’est pour toi, ‘Popel” que l’on s’est embêté!
Par la vill’Daint-Tronnaire alors on “redéfil,”
On n’entend aucun bruit que celui des souliers;
On marche dans un tas d’choses, faut pas êtr’difficile,
Et puis ça porte Bonheur quand on y fourr’ les pieds.

Revue in één bedrijf met voorspel en ballet "Zij dje nè w…!!!", opgevoerd door De Meibloem en Carl Verhoeft Brussel, Sint-Truiden 19 september 1909, brochure Sint-Truiden: Jos. Leenen. Tekst door A.B., A. O. en F.H. Muziek bewerkt door Th. N. en A. B. Thomas Noben. Symphonie Sinte-Cecilia.
 Op de wijze van "Marche de nuit"


ONTDEKKING VAN DE DAG

Beiaardklanken en biggengeschreeuw

Aldous Huxley.

Hij durfde ooit te schrijven over ons, Truienaren: Sommigen maken laken, sommigen suiker. Enkelen hebben cultuur, de rest helemaal niet!
Als bewijs van het tegendeel hangt aan een gevel op de Grote Markt sinds 1968 zijn naam in bronzen letters: Aldous Huxley.

Een aardige Belgische.

Huxley was een telg uit een Brits geslacht van beroemde en bijzonder knappe koppen. Hij studeerde letterkunde in Eton en Oxford. Op een feestje met Kerst 1915 in Engeland viel hem de frèle Maria Nijs op, een Belgische oorlogsvluchtelinge met grote, groenblauwe ogen. Ik heb tenslotte ook een aardige Belgische ontdekt, de wonderen zijn de wereld nog niet uit, meende de slungelachtige, bijziende romanschrijver. Maria’s vader was een Kortrijkse textielbaron, maar moeder Marguerite Baltus stamde uit Sint-Truiden. De rijke koopmansfamilie Baltus woonde in het huis In de Roos op de Grote Markt. Van het een kwam het ander en na de Grote Oorlog trouwde Aldous met Maria. Rond die tijd verbleef de Brit bij oom Baltus in Sint-Truiden.

De inspiratie voor zijn novelle Uncle Spencer uit 1924 deed hij toen op. Het verzonnen Longres uit de novelle is Sint-Truiden, afgebeeld als zedig provinciestadje met een aardige burgerij. Ons interesseren natuurlijk de herkenningspunten : de onontkoombare beiaarddeuntjes, het stille begijnhof, het stadhuis in zachtgele pleister, de kermisattracties met de Dikke Madam die haar gezicht kon wassen met haar tiekes… De diervriendelijke Duitse bezetter beboette iedereen die nog varkens aan oren en staart over de zaterdagmarkt sleurde. Geen enkele verordening zat de boeren meer dwars dan deze.

Een citaat in de originele taal, waarin Huxley beschrijft hoe de Truienaren weerwraak namen op de arme biggen na het vertrek van de Duitsers eind november 1918: The first Saturday after the departure of the German troops was a bad morning fort he pigs. To carry a pig by the tail was an outward and visible symbol of revovered liberty; and the squeals of the porkers mingled with the cheers of the population and the trills and clashing harmonies of the bells awakened by the carilloneur from their four years’ silence. By ten o’clock the market was over. 

Het Minderbroedersplein heette 'varkensmarkt' in de volksmond


Globetrotter Huxley werd in 1932 wereldberoemd door zijn bittere toekomstroman Brave New World en in 1954 met The Doors of Perception, een verslag van zijn experimenten met de druk mescaline. Maria stierf in 1955 en Aldous in 1963 te Los Angeles, net op de dag waarop president Kennedy werd vermoord.



Huxley-vorser
Leraar Roger Collart (+1996) was wel de hardnekkigste Huxley-vorser in onze stad. Zijn vaak gevraagde vertaling van Uncle Spencer wacht nog altijd op een uitgever! Ook Louis Sterken, Guido Wulms, Frank Decat, Danny Gennez en Jean-Pierre Rondas schreven over Aldous in Sint-Truiden. Huxley houdt de aandacht levend: in Munster (D.) is een heus studiecentrum gehuisvest. De Antwerpse sensatiejournalist en latere crimi-auteur Stan Lauryssens bracht een boek uit over Maria Nijs en haar stormachtige liefdesleven. 

Lees meer