Quintens, (Jan) Bernard, burgemeester

Niel bij Sint-Truiden 04.02.1858   Maastricht Caberg 25.04.1923  Theresia Torbeyns 

Zoon van landbouwer Joseph en Martha Stas.  

Doctor genees-, heel- en verloskunde te Leuven 1882. Assistent prof. Michaux tot 1884. Huisdokter  Niel, later Sint-Truiden Luikerstraat en Diesterstaat, oud huis Van Vucht. Huwde in Sint-Jans-Molenbeek 1887. Lid Toezichtscommissie krankzinnigengestichten 1891 en lid Beschermingscomité der Werkmanswoningen 1897, beide in arrondissement Hasselt. Tweede adjunct-geneesheer gesticht Zusters van Liefde 1897. Hoofdgeneesheer psychiatrische instelling Ziekeren 1904. Voorzitter Provinciale Geneeskundige Commissie 1905 en Provinciaal Comiteit voor Openbare Gezondheid 1906. Katholiek gemeenteraadslid 1889-1907, schepen 1913-1918. Provincieraadslid 1894-1918. 


Voorzitter Davidsfonds 1912-1914. Steunde de taalgrensactie. Bestuurslid Katholieke Associatie en Kring van Vermaak. Bestuurslid katholiek Vlaamsch oud-hoogstudentenverbond Limburg. Voorzitter Harmonie der Gilde  1891-1918. Prominent maar voorzichtig activist. Aanwezig op de stichtingsvergadering van de Raad van Vlaanderen 1917, maar federalist. Erevoorzitter Groeningerwacht Sint-Truiden  en ondertekenaar activistisch pamflet. Waarnemend burgemeester in 1918, maar week voor het oorlogseinde uit naar Maastricht. Bij verstek veroordeeld tot 20 jaar dwangarbeid. Derdeordelid. Syndicus minderbroeders. Op zijn voorstel werd in februari 1896 het Nederlands de officiële taal in de lokale gemeenteraad. 

Zoon Frans werd lid van de Raad van Vlaanderen en inspecteur Kolenverdeling.  Overleden in ballingschap. Grafmonument Schurhoven.

Lit.: GVSint-Truiden, 09.11.1895; Pallieter. Satiriek weekblad, 2, nr. 21, 27.05.1923, met portrettekening door Joz De Swerts; GERSTMANS, p. 11, 22, 116 en passim; LEEMANS, p. 64-71; Frans AUMANN, in ZUSTERS, p. 169-170; Luc VANDEWEYER, in NEVLAB, p. 2522.
ONTDEKKING VAN DE DAG

Alomme rust

Alomme rust

De Zondag-middag is héél ingetogen.
De
luchten, klaar van winterkilte, beven
met teeder rood van lage zon doorweven;
de luchten, waar geen vogel komt gevlogen...

De middagrust mag gééne stoornis doogen.
Al
wil somwijlen vluchtig óverzweven
een verre galm van joelend kinderleven :
dra weegt de klare rust weer onbewogen.

Is het in sneeuw – die dezen nacht zoo zacht
de stille stede zwachtelde in heur vacht –
dat doezel-vaag verdooven nu geluiden?

O vrome middagvrede van Sint-Truiden,
dat om te ontwaken uit zijn sluimer, wacht
tot plotse kloosterklokken vespers luiden !




Onderschrift bij deze fotoLit.: P. DE PAUW, recensie in Boekengids, 1, 1923-1924, nr. 361; L. BRANS, Hilarion Thans o.f.m., in Monografieën van de Koninklijke Vereniging van Limburgse Schrijvers, 3, nr. 4, december 1992.
Gedicht in Hilarion THANS, Omheinde hoven, 4de uitgave, Mechelen, Sint-Franciscusdrukkerij, 1927, p. 35.
Hilarion Thans (Maastricht 1884 – Lanaken 1963), minderbroeder en auteur. Gedicht geschreven tussen november 1909 en maart 1910 op onoogige papiertjes toen de jongeman bedlegerig was van een bloedspuwing in het Sint-Truidense klooster. Uit de bundel Ziekebloemen. II. Open ramen. Voor het eerst verschenen onder pseudoniem F.M. Minderbroeder in ’t Daghet in den Oosten, 16, 1910, p. 58 als gedicht nr. XXI met bijhorend citaat Facta est tranquillitas Magna. En er kwam een groote rust (Evang.).