Onze-Lieve-Vrouw-Bezoekingkerk (Wilderen)

Onze-Lieve-Vrouw-Bezoekingkerk (Wilderen)

\\

Is de kerk van de parochie Duras Wilderen en staat in Wilderen . De kerk was de hoofdkerk van het graafschap Duras , maar een vrouw zwaaide er de plak de abdis van Herkenrode die het patronaatsrecht bezat. Ze had recht op een groot deel van de tienden in ruil voor het onderhoud van de kerk .

\

De rechthoekige toren is waarschijnlijk een overblijfsel van een defensief bolwerk uit de 12 de eeuw. Dat merk je aan de schietgaten. De romp van de toren is romaans en is in latere eeuwen aangepast.

\

Tijdens opgravingen in en restauratie van de toren in 2017 heeft men een houten kist en een skelet in slechte staat gevonden en ook aardewerk uit de 16 de eeuw, kistnagels , scherven steengoed en menselijke beenderen. Men denkt dat het niveau van de toren verhoogd werd met grond ( 50 meter boven de zeespiegel ) . Andere gebruikssporen zijn verbrande leem en houtskool uit de 15de en 16 de eeuw, afdrukken van het gieten van klokken voor de klokkentoren De klokken werden ter plaatse gegoten . De vuurvaste leem vormde de mal , de gietkuil van de klok .

\

De toren bezit een bezoekerscentrum en is in zomerweekenden open voor het publiek .

\\

Het huidige schip van de zaalkerk dateert uit 1858 en vervangt een oude vervallen kerk Maria- Hemelvaart. Deze neoclassicistische kerk bezit enkele oude artefacten , het 18 de eeuwse hoofdaltaar met het wapenschild van de abdis van Herkenrode Barbara de le Rivière d' Aerschot , enkele 17 de eeuwse beelden van Sint Rochus en Sint Sebastiaan en muurschilderingen uit de 19 de eeuw van de Truiense schilder Heidbüchel. De glasramen dateren uit de 20ste eeuw ( 1909 - 1920 ) en zijn schenkingen van plaatselijke families.

\

Het ommuurd kerkhof ligt rond de kerk . Men vindt er grafkruisen uit de 16 de, 17de en 18de eeuw alsook het familiegraf van de graven van Duras vanaf de 19 de eeuw.

\\

De laatste pastoor van voor de Franse Revolutie , E.H. Lenaerts, spreekt in een parochieregister over de moeilijke leefomstandigheden in zijn parochie. Hij spreekt ook over een grote aardbeving op 3 april 1640. De eerste schok duurde even lang als een " Miserere", de tweede even lang als een " Vaderons" en de derde maar een ogenblik. Als gevolg van de aardbeving waren veel huizen ingestort.

\

Daarnaast spreekt hij van drie zware winters tussen 1784 en 1789. De winter van 1785 zou de ergste geweest zijn; er waren toen ook grote overstromingen.

\

Toen ik mij op Paasdag 's morgens waste, bleven mijn handen plakken aan het ijzer van de pomp. In juni was alles nog met ijzel en ijs bedekt. Het veevoeder was erg duur. Overal stierven koeien van de honger. Op 5 juli viel de eerste regen van dat jaar en in 1786 - 1787 kregen we drie erge winterperiodes te verwerken. Alle fruit en zelfs vele bomen vergingen van de vorst.".

Gebouw

De toren van de kerk is romaans en stamt uit de 12e eeuw. Het is een rechthoekige toren met drie geledingen. Het materiaal bestaat uit kwartsietblokken (uit de omgeving van Tienen) en gobertangesteen , terwijl de westgevel uit gobertangesteen met speklagen van baksteen bestaat. Het rondboogportaal is neoclassicistisch en stamt uit de 19e eeuw. De toren wordt gedekt door een schilddak.

De kerk zelf is een neoclassicistische zaalkerk uit 1858. De glas-in-loodramen zijn van 1909. De gerestaureerde toren uit ca. 1150 bezit een bezoekerscentrum en is in zomerweekenden open voor het publiek.

Interieur

De kerk bezit een Madonna met Kind  in gepolychromeerd hout, uit de 1e helft van de 17e eeuw. Ook is er een Sint-Sebastiaan  uit de 17e eeuw en een Sint-Rochus  uit de 2e helft van de 17e eeuw, in gepolychromeerd hout. De zijaltaren zijn uit de 1e helft van de 18e eeuw. Ook de koorlezenaar, een bidstoel en de credenstafel zijn 18e-eeuws.

Op het kerkhof vindt men twee 16e-eeuwse grafkruisen, en verder een grafkruis uit de 17e eeuw en enkele uit de 18e eeuw.

Heden

De toren werd reeds in 1936 geklasseerd als monument, terwijl in 1996 ook de kerk, de pastorie en de omgeving ervan als monument, respectievelijk als beschermd dorpsgezicht, werd aangewezen. In de toren bevindt zich een bezoekerscentrum, waarin facetten uit het dorpsleven en de band met het Kasteel Duras worden toegelicht.


Bron: https://nl.wikipedia.org/wiki/Onze-Lieve-Vrouw-Bezoekingkerk_(Wilderen)


ONTDEKKING VAN DE DAG

"Must see" over Sint-Truidens erfgoed

Een rijke erfgoedstad als Sint-Truiden, tot zowat 1860 de grootste in Limburg, telt heel wat instellingen, kringen en particulieren met een hart voor het lokale erfgoed. Sinds einde jaren 1990 duiken de eerste lokale websites op en sinds begin jaren 2010 biedt het sociale medium Facebook kans om oude foto's of documenten te delen en daarop te reageren. 

Een degelijke gereedschapskist voor de beginnende vorser (of student of studiebureau) lokale geschiedenis biedt de Geschied- en Oudheidkundige Kring Sint-Truiden  op de website  . Vooral linken naar historische kaarten en publicaties over onze stad. Mét inhoudsopgaven van lokale heemkundige tijdschriften. 



Bij de Facebookgroepen zijn voor groot Sint-Truiden einde 2019 interessant:

 www.facebook.be/Sint-Truiden:VROEGERenNU (Henri Vanelderen en Dirk Massa)

 www.facebook.be/AbdijSint-Truiden:OraetLabora (Paul Koekenbergh, Ivo Breesch, Luc Renson en Puck Claes, 2015)

 www.facebook.be/SintTruidensErfgoedOverleg (2013)

 www.facebook.be/MINSEvanSintrùin (André Pictoel, 2018)

 www.facebook.be/StratenvanSint-Truiden (André Pitcoel en Fréderic Bay, 2014)

 www.facebook.be/Trudonensia (Rohnny Rekoms, 2018, verkoop)

 www.facebook.be/Sint-TruidenindeGrooteOorlog (Rohnny Rekoms, 2015)

 www.facebook.be/IkwooninSint-Truiden (Veerle Raedschelders, Rudi Appeltants, Ludwig Appeltants e.a.)