Hoewel X geen paard bezat, lag er altijd paardenpoep in zijn weide. Omdat X wilde weten wiens paard zijn gras kwam opeten, ging hij op een nacht de wacht houden. Toen X daar stond, hoorde hij plots een stem en iemand sloeg hem hard in het gezicht. Nochtans was er in de verste verte geen mens te zien. X wist wel wie de heks was, maar hij meende dat men toch niets kon beginnen tegen iemand die onzichtbaar was.
In Rikus S. zijn wei lag altijd paardenstront en Rikus zei 'Ik heb toch nondedju geen paard, ik wil weten wie zijn paard mijn gras laat opeten?' En op een nacht ging hij zien en toen hij daar over de gracht kroop, zei daar ineens een stem 'Ja', en Rikus kreeg me daar een klets rond zijn oren, dat hij niet meer wist waar hij stond. 'En ge hadt daar godverdorie geen mens gezien, maar wel voelen, zei Rikus, ik kan wel denken wie de heks is, maar tegen iemand die ge niet ziet , kunt ge niets.
Opgetekend door F. Beckers, Leuven, 1947 in Runkelen
Gelinden 15.07.1900 Hasselt hosp. 30.03.1986 Paula Vanham
Zoon van kleermaker-herbergier Jean Leopold en Marie Josephine Clémentine Vlekken. Grootvader van publicist Jan Flamend.
Regent. Speechschrijver voor Fred Bertrand en burgemeester Thenaers. Leraar Frans, geschiedenis en muziek middenschool Koninklijk Atheneum. Zanger van op de stadhuistoren. Organist kerk Nieuw Sint-Truiden. Houtstraat. Pilotenhulp tijdens WO II.
Even dienstdoend burgemeester bij bevrijding WO II. Later medewerker Jules Boden, fabriek Trudo-fruitsappen voor franstalige briefwisseling, geleide bezoeken en druivenaankoop in Frankrijk. Correspondent fruitteelt in La Libre Belgique. Artikels in De Standaard en Ons Volk. Artikelenreeks Oud-Sint-Truiden in De Tram. Meerdere edities van gids over Sint-Truiden, aanvankelijk gebaseerd op gidsencursus Polyd. Daniëls.
Medestichter stedelijke dienst voor toerisme. Bevriend met senator de Marneffe, Fred Bertrand, zanger Mansouck, schoonbroer Paul Blavier, schilder Tysmans, commissaris Lambeets, gebroeders Stultjens, dokter Jammaers e.a.