Een weerwolf die bloed verliest wordt weer mens

Een weerwolf die bloed verliest wordt weer mens

X uit Duras was een weerwolf. Toen de weerwolf op een dag een man aanviel, had die hem op zijn snuit geslagen, waardoor hij bloed verloor. Daarop veranderde de weerwolf in een mens. De man herkende de weerwolf onmiddellijk en vertelde zijn naam aan iedereen. De pastoor verplichtte de man echter om in de kerk zijn woorden terug te nemen "Mensen, ik heb gezegd dat X een weerwolf is. Dat is niet waar, maar kijk toch maar uit voor hem!" Er wordt ook verteld dat het zoontje van X zei "Mijn vader verandert zich in een hond, en ik sla hem met een zweep op zijn achterste."

Jan T. van Duras was een weerwolf en hij had een man aangevallen en die had hem op zijn snuit 'gehood' en toen hij gebloed had, was hij mens en toen was hij gekend en die man had dat overal verteld. Maar toen verplichtte de pastoor hem zijn woorden terug te nemen en in de kerk heeft hij toen gezegd 'Mensen, ik moet mijn woorden herroepen dat Jan T. een weerwolf is, maar hoedt u voor hem.' Toen wisten de mensen toch dat Jan T. ene was. Ze vertelden ook dat Jan T. zijn zoontje eens gezegd had'Onze pa, die maakt 'hem' hondEn ik kap hem met een 'smetje' in zijn kont.'

Opgetekend door F. Beckers, Leuven, 1947 in Runkelen

ONTDEKKING VAN DE DAG

Brouwers, Jacques (Jean Xavier), auteur

Sittard 28.10.1912  – Maastricht 25.02.2000 

Broer van de priesters Jan en Emile. Klein Seminarie, ondervoorzitter Utile Dulci 1932. Kortverhalen onder pseud. ‘Henk van Dijk’. Priester 1937. Kapelaan Membach 1937, administrator Kelmis (La Calamine) 1943 en kapelaan Welkenraedt 1944. Pastoor Bois 1949, Gelinden 1953 en Smeermaas 1966-1977. Overleden aan brandwonden bejaardenhuis Jekerdal Maastricht. Streekgeschiedenis in Limburgse tijdschriften en dagblad. 

Biografische notities in NBIOW. Lid Société d’art et d’histoire du diocèse de Liège en Koninklijke Zuid-Nederlandse Maatschappij voor Taal- en Letterkunde en Geschiedenis. Voorzitter Geschied- en Oudheidkundige Kring GOSSU Lanaken 1972-1977. Prijs Gemeentekrediet van België.

Als pastoor van Gelinden bezorgde hij dit dorp een hele reeks historische bijdragen en trok de aandacht op de lokale mergelontsluiting met zijn unieke fossielen.

Lees: JORISSEN; Huldenummer E.H. J. Brouwers, in GOSSU Tijdingen, 24, 1987, p. 95-146; De verdienstelijke historicus E.H. Jacques Brouwers, in Weit was…, Sint-Truiden: Heemkring Sint-Truiden Zuid-Oost, 2, 2009, nr. 2, p. 28-29.
Publicaties, onder meer: De vrouw met de zwarte sluier, een heksenproces te Gelinden in 1667-1669, in Limburg 16, 1957, p. 263-266, 273-284 en 301-308; Feestgids bij gelegenheid van de Eerste plechtige H. Mis van de eerwaarde pater Raoul Vanswegenoven Scheutist…, Gelinden, 1963; De mergel van Gelinden, in Limburg, 44, 1965, p. 70-79; Mirakuleuze genezing van twee Gelindenaren te Kortenbos, in HBVL, 20.05.1983; Gelinden, Engelmanshoven, Klein- en Groot-Gelmen in de Oostenrijkse Successieoorlog (1740-1748), in Limburg, 64, 1985, p. 166-174; Wederopbouw van de toren te Engelmanshoven, in Limburg, 66, 1987, p. 33-34; De heren van Brustem, in OLL, 43, 1988, p. 55-92; De Zoon van de Schrijnwerker, in Positief. Thomas More-genootschap, nr. 193, juni 1989, p. 181-186. 


Lees meer