In Tienen stond een Blauwe Schuur die door de duivel was gebouwd voor een man die zijn ziel had verkocht. De duivel had zijn werk echter niet kunnen voltooien, waardoor één wand van de schuur ontbrak. De boer had al vaak geprobeerd om die wand zelf te bouwen, maar dat wilde maar niet lukken. Uiteindelijk besloot hij om de balken in de vorm van een kruis vóór de opening te plaatsen. Toen kon de wand eindelijk dichtgemaakt worden.
De Blauwe schuur van Tienen had de duivel gebouwd voor ene die hem zijn ziel verkocht had. Maar hij had 'hem' laten bedriegen en de schuur was niet af, daar moest nog één pand gemaakt worden en dat hadden ze al dikwijls toegemaakt, maar dat wou niet houden. Toen hebben ze dat gestopt gehad met de balken kruisgewijze te zetten, dat hield.
Opgetekend door F. Beckers, Leuven, 1947 in Runkelen
De Zondag-middag is héél ingetogen.
De luchten, klaar van winterkilte, beven
met teeder rood van lage zon doorweven;
de luchten, waar geen vogel komt gevlogen...
De middagrust mag gééne stoornis doogen.
Al wil somwijlen vluchtig óverzweven
een verre galm van joelend kinderleven :
dra weegt de klare rust weer onbewogen.
Is het in sneeuw – die dezen nacht zoo zacht
de stille stede zwachtelde in heur vacht –
dat doezel-vaag verdooven nu geluiden?
O vrome middagvrede van Sint-Truiden,
dat om te ontwaken uit zijn sluimer, wacht
tot plotse kloosterklokken vespers luiden !