Heks voorspelt

Heks voorspelt

X woonde aan het Ziekeren-klooster. Y was een ver familielid van hem. Ze woonde daar ook in de buurt, en men vertelde dat ze een heks was. Zo kon Y bijvoorbeeld feilloos voorspellen wanneer Z, X' vader, bij het kaartspel zou winnen. Omdat Y's zoon Y2 even oud was als X, gebeurde het vaak dat de jongens samen speelden met de kinderen uit de buurt. Er werd dan weleens gezegd "Y2, uw moeder bewaart allerlei vreemde zaken in een kist!" Iedereen geloofde dat, want de jongen die op de Spaanse Brug woonde, kon het weten hij had al een keer in de kist gekeken. Toen de jongens thuiskwamen, zag Y hen, en ze begon de jongen van de Spaanse Brug te schoppen en te slaan "Dat zal je leren, snotneus! Ik wil niet dat je over mij roddelt!" Op een dag liet X enkele duiven voor de eerste maal uitvliegen. Y zag het en zei "Och, wat een mooie duiven! Als die maar niet wegvliegen!" X heeft zijn duiven nooit meer gezien en kreeg van zijn vader nog een draai om zijn oren op de koop toe. Wanneer X en zijn vrienden met de duiven wilden spelen, moesten ze voorbij Y's huis wandelen. Uit angst droegen ze de beste duiven door de wei, terwijl ze met de andere duiven langs Y gingen. Maar de heks wist het, elke keer weer. Toen X' oom, samen met X2 en nog twee anderen, in het Ziekerenveld ging stropen, betrapte Y hen en ze begon te lachen. De stropers gingen elk op een hoek van het land zitten. Plots kwam er een haas naar X' oom. De oom schoot, maar kon het beest niet treffen. De haas ging achtereenvolgens naar de drie anderen, die er evenmin in slaagden om de haas neer te schieten. Omdat geen enkele van de vier stropers de haas kon treffen, zeiden ze "We zullen maar gaan, want het deugt niet de haas moet Y zijn."

Wij woonden vroeger aan Ziekeren-klooster. Daar woonde ook Siska V., dat was nog verre familie, maar zij was een heks, een echte. Toen pa ging 'loteren' zei ze 'Awel, Armand, hoe zou het zitten?' 'Dat maakt me niets' zei pa. 'Ja, wat maakt dat voor een jaar of drie, nu nummer één is er niet meer en nummer twee is voor u', zei ze. En hij trok 's anderendaags nummer twee en hij was bij de genie en dat was drie jaar.Haar zoon was zo oud als ik en wij waren dikwijls met enige kwajongens aan 't spelen en dan zeiden we 'Fons, uw mam heeft van alles in een kist' en daar was ook ene van de Spaanse Brug bij en die had dat al gezien, daar staken zo van alle stokjes en zo in. Toen we thuis kwamen zag Siska ons en ze vloog naar die van de Spaanse Brug en ze begon hem te slaan en te stampen. 'Dat zal u leren van mij te 'klappen' snotsnuit'; Ja, die wist alles. Een keer had ik een koppel duifkes voor 't eerst uitgelaten 'Och, wat schone duifkes, als die maar niet wegvliegen', zei Siska, en ze zijn niet meer teruggekomen. Van pa kreeg ik toen nog enige 'lodders' om mijn oren op de koop toe. Als wij met de duiven speelden, moesten we aan Siska doorkomen als we ze gingen inkorven maar van schrik droegen we ze achter door de wei en met de supplementen, dat zijn er die meevliegen maar niet voor prijs, gingen ze daar door. Siska riep van in haar venster 'Gaat ge ze zetten?' 'Ja, maar 't zijn supplementen' en toen zei de heks 'Zijn dat supplementen! De goeie gaan door de wei.' Ze wist het weer. Mijne 'nonk' en Frans D. en nog twee anderen 'gingen op loer', Siska zag hen en ze begon te lachen. In 't Ziekerenveld was dat en ze gingen ieder op een hoek van een land zitten. Toen kwam er een haas naar 'nonk' die schoot, maar de haas sprong op en wandelde naar de andere, die schoot ook en de haas wandelde naar de derde en van daar ging hij naar de vierde. En ze konden hem niet treffen, geen enkele van de vier. Toen zegden ze 'Zouden we niet gaan, het deugt niet.' Dat moest Siska zijn.

Opgetekend door F. Beckers, Leuven, 1947 in Sint-Truiden

ONTDEKKING VAN DE DAG

Govaerts, Guillaume, stadsarchitect ST

Sint-Truiden 14.01.1873 Sint-Truiden 18.11.1936 , x 1902 Maria Mevis  

Zoon van Jean en Hubertine Leemans, broer van Jan en halfbroer van Emiel .

Onderschrift bij deze fotoCollege Sint-Truiden. Universiteit Leuven 1898. Ingenieur-stadsarchitect  1902 en directeur Nijverheids- en tekenacademie 1903 te Nijvel. Restauratie kapel Broedersschool en nieuwbouw torenpartij H. Grafkerk aldaar. Stadsarchitect Sint-Truiden 1912. Leraar Nijverheidsschool 1912-1933 en Rijksmiddelbare school 1912-1918 Diesterstraat. Directeur en leraar bouwkundig tekenen Tekenacademie Abdijstraat 1912-1936. Elektriciteitsvoorziening. Werken in neo-Vlaamse renaissance en art décostijl. Sint-Lutgardisgesticht weeshuis met meisjesschool en zustersverblijf langs Gorsemweg 1930-1933, postgebouw Sint-Marten 1930 en electriciteitskabine Naamsevest 1930. Uitbreiding Ursulinenklooster 1927, minderbroedersklooster en kerk Bevingen. Restauraties o.m. refugiehuizen Averbode 1927 en Herckenrode, bisschoppelijk seminarie 16de-18de eeuw, gasthuiskapel Stapelstraat, kerk en torenhuisje Begijnhof en stadhuis 1930. Ontwerper perron, twee parktoegangen en Albert I-monument hal stadhuis 1934. Lid Provinciaal Comité Monumenten 1920. Restauratie muurschilderingen begijnhofkerk. Medestichter en secretaris Vrienden van het Begijnhof. Luikerstraat. 

Stierf aan embolie tijdens toezicht bestratingswerken Casinostraat. Album met schetsen van historische gebouwen en enkele artikels in Touring Club de Belgique. Straatnaam 1936, vroegere Poortstraat Begijnhof. Signeersteen als inv(entor) gevel weeshuis Gorsemweg.

Publ.: Oud Limburg. Penteekeningen en schetsen van oude landelijke en stedelijke gebouwen van Zuid- en West-Limburg, Hasselt: Provinciaal comité monumenten en landschappen, 1936.
Lit.: G. BOES, In memoriam Guillaume Govaerts, in Verzamelde opstellen, 13, 1937, p. 13-19; VAN MECHELEN, p. E-58-E62 en I19-I21; Auguste MEVIS, Généalogie de la famille de Mevis, originaire d’Alken, in Intermédiaire des Généalogistes, nr. 192, 1977, p. 385-406; Achille THIJS, in Koerier, 13.04.1977; Jo VAN MECHELEN, Huis Govaerts, 1: Jan 1834-1910 Govaerts, bijgenaamd Pitjens, en zijn huis, Sint-Truiden: eigen beheer, 1998, p. 41-48; Raymond HORBACH, L’architecte Guillaume Govaerts, in Annales de la Société royale d’archéologie, d’histoire et de folklore de Nivelles et du Brabant wallon, 28-29, 2003, p. 432-442; Benny BUNTINX, Guillaume Govaerts… of hoe een Sint-Truidens stadsingenieur omging met steen tijdens het interbellum, in STEEN, 2003, p. 76-83 en 104; Petra BOEKSTAL, Voormalig postkantoor en hospitaalkapel Sint-Agustinus, in MODERN, 2008, p. 41-47.