De kerk van Groot-Gelmen als hoogteburcht

De kerk van Groot-Gelmen als hoogteburcht

De Sint-Martinuskerk is strategisch hoog gelegen op een site langs de oude weg Luik-Sint-Truiden, waar het vroegere kerkgebouw in 1878 werd gesloopt om plaats te maken voor een (niet-georiënteerde) neoromaanse kruisbasiliek. Architect Isidore Gérard (Hasselt) ontwierp dit gebouw uit 1878-81, met neogotische details. Aannemer Goffin (Gingelom). Aan de noordzijde een aparte ingang met koorkapel voor de lokale kasteelheren Ulens. Monumentale toegangstrap naar voordeur uit 1900 met 42 treden. Restauratiecampagne 2000-2005. In het interieur muurschilderingen door Heidbüchel 1908-1910, waarvan slechts het koorgedeelte met de Heilige Drievuldigheid en evangelistensymbolen rest, vrijgelegd tijdens de restauratie in 2004. Glasramen in koor: 3 taferelen uit leven H. Martinus.

Onderschrift bij deze foto

Neoromaanse biechtstoelen met donateursnamen 1894 en 1897, ingewerkt in muurnissen. Koorglasramen met leven Sint-Martinus. Beelden vanaf de 17de eeuw. Devotiebeeld Heilige Bertilia door Cornelis Janssen (Sint-Truiden) ca. 1880. Beelden uit 17de en 19de eeuw: H. Christoffel, H. Martinus, H. Theresia van Avilla, H. Antoinus, H. Jozef, Verrezen Christus, H. Sebastiaan, H. Isidoor, H. Elisabeth en H. Vincentius à Paulo. Grafstenen families de Herckenrode, d’Udekem e.a. in de doopkapel.

Clerinx-orgel (Sint-Truiden), ca. 1860, in wschlk oudere kast, wordt momenteel bespeelbaar gemaakt (Jos Moors). Blaasbalg in 1961 in torenkamer geplaatst door Beckers (Sint-Truiden).

Het kerkhof is ommuurd, sinds 1970 gesloten voor begraving, met 17de-18de-eeuwse grafkruisen en moordkruis Morbiers 1643. Externe torenverlichting. Kleine klok 77 cm diam. OLV Blijde Vrede 1967 en grote klok 109 cm diam 1813 Martinus voor half uur en uurslag. 3 x Angelus. Voor de diensten wordt geluid. Ook bij begrafenissen, man/vrouwregime, zoals in de hele federatie Kana. Begraafplaats: Steendalstraat. Parkeergelegenheid voor ca. 35 wagens op de gemeenschapssite Kloosterstraat.

Kerkomgeving: de kerk is samen met andere gemeenschapsvoorzieningen in een kavel van ca. 9000 m2 verkeersveilig gelegen op de heuvel Kloosterstraat: pastorie met apart gebouw vergaderzaaltje (erfpacht 99 jaar van stad 2012), parochiezaal, vml vrije school met momenteel jeugdbewegingslokalen en verblijf seizoensarbeiders. De parochiezaal wordt verhuurd voor feesten, koffietafels begrafenissen, tentoonstellingen, grote vergaderingen. Pastorie 1856 (Jaminé Hasselt) met waterlijsten boven venster, eigendom stad met nieuw dak, isolatie en elektriciteit jaren 1990. Interieurwerken 2011 door 6 kerkfabrieken van federatie Kana. Speeltuin Trillerke en speelweide stad (samen met pastorieomgeving erkend als historische tuin). . Op de vroegere gemeenteschoolsite Klein-Gelmenstraat is een verenigingslokaal, beheerd door het stadsbestuur Sint-Truiden.

Hoofdbeuk met zijbeuken en transept. Bijgebouwtjes: sacristie (uitgebreid in jaren 1950), edelliedenkapel. Tochtportaal onder de toren, mogelijk te beveiligen om bezoekers toe te laten door de poortvensters in de kerk te kijken. Doopkapel. Baksteen, Maastrichtersteen en maaskalksteen.

‘wij zijn de
levende stenen

van Gods bouwwerk’

Tekst geschilderd op het neoromaanse tympaan

boven de kerkdeur in Groot-Gelmen, ca. 2005.

Gebaseerd op 1ste brief van Petrus, hoofdstuk 2, 4-5

Lees:

Jos VANDERHEYDEN, Jos MOORS en Rombout NIJSSEN, Eenen nieuwen en goeden orgel gemaekt door Clerinx van St Truyden. Het Clerinx-orgel van Groot-Gelmen, Wijer: vzw Limburgse Studies, 2019. 

ONTDEKKING VAN DE DAG

IJzeren kruisen


Het station van Sint-Truiden, vermoedelijk op 11 augustus 1915. Een jaar na de veldslagen in Orsmaal-Gussenhoven en Halen zakt generaal Moritz von Bissing af naar het voormalige slagveld. Hij deelt er enkele IJzeren Kruisen (de hoogste Duitse onderscheiding) uit aan moedige soldaten.

Von Bissing, zelf een voormalige cavalerieofficier, was sinds december 1914 in functie als gouverneur-generaal december 1914 in functie als gouverneur-generaal van het bezette België. In die hoedanigheid is hij de hoogste Duitse militair van het land en heeft Von Bissing een nagenoeg onbeperkte macht. Von Bissing streeft naar een volledige naoorlogse aanhechting van ons land bij het Duitse rijk, maar hij sterft nog tijdens de oorlog, op 18 april 1917. Hij is dan 73. 

De Duitsers waren trouwens gek op de grandeur van dergelijke ceremonies. Op de voorgrond staat een muziekkapel met pinhelmen, klaar om een eresaluut te spelen. Uit verslagen uit de oorlogsjaren weten we dat diezelfde muziekkapel elke week het beste van zichzelf gaf op de kiosk in Sint-Truiden.

 Bron: HBVL.be

Lees: Sint-Truiden in de Eerste Wereldoorlog. Bronnenboek, Balen: Studium Generale, 2013.