In 1905-1908 gebouwd aan de steenweg Sint-Truiden-Luik, ter vervanging van het afgebroken romaanse kerkje in de Sint-Jansstraat. Neogotische kruiskerk naar ontwerp van de architecten H. Martens en V. Lenertz.
Ingebouwde noordwesttoren, driebeukig schip van vier traveeën, transept van één travee, koor van één travee met driezijdige koorsluiting.
Baksteenbouw met verwerking van arduin, onder kunstleien zadeldaken en lessenaarsdaken, afgewolfd op het koor.
Bepleisterd, neogotisch interieur met gepolychromeerd houten spitstongewelf in middenbeuk en transept; spitsboogvormige scheibogen op zuilen met knoppenkapiteel tussen midden- en zijbeuk. Boven de zijbeuken, een houten zoldering die de dakhelling volgt. Houten straalgewelf in het koor.
Mobilair: Kruisbeeld, eik (16de eeuw); Sint-Petrus, gepolychromeerd, eik (17de eeuw); Sint-Rochus, gepolychromeerd, eik (17de eeuw); Sint-Jan-de-Doper, gepolychromeerd, eik (18de eeuw); gestoffeerd Mariabeeld, eik (18de eeuw).
Twee expositietronen, gemarmerd hout (tweede helft 17de eeuw). Biechtstoel en preekstoel, eik, Luikse Lodewijk XV-stijl (midden 18de eeuw); reeks van zes kerkbanken, eik (eerste helft 18de eeuw).
Bron: Bevat overheidsinformatie, verkregen onder de modellicentie voor gratis hergebruik Vlaanderen v1.0. URI:
Agentschap Onroerend Erfgoed 2019: Parochiekerk Sint-Jan-de-Doper [online] https://inventaris.onroerenderfgoed.be/erfgoedobjecten/23108 Geraadpleegd op 12-11-2019
Na een ongeval of moord plaatsen familie of kennissen vaak ter plekke een gedenkteken. Zogenaamde moordkruisen zijn al eeuwen bekend. Een bijzonder, zeldzaam kruis is een 'zoenkruis', opgericht door de partij van de moordenaar als verzoening met de familie van het slachtoffer. In Groot-Gelmen leunt er zo eentje nog tegen de kerkhofmuur:
Dit + staet ter memorie
van Jan Morbiers soon van
Leonard(us) Morbier(s) en Margareta
Bartole(yns) die van leve ter
doot bracht is deur Gysen
Vasoens, a(nno) 1643 ten 30 july
bidt voor
die ziele
In de zomer van 1643 werd Jan, de zoon van oud-schepen Leonard Morbiers, gedood door zijn dorpsgenoot Gijs Vasoens in Groot-Gelmen. De omstandigheden kennen we niet. Wel bleef een verslag bewaard van de bemiddelingsvergadering in herberg Het Klaverblad in Sint-Truiden. De twee broers van de moordenaar vroegen deze verzoening voor twee 'goede mannen', zijnde juristen-schepen van de stad. Notaris Van Nuyst stelde het contract op. Onder meer de vader van het slachtoffer, diens schoonzoon als secretaris van de rechtbank Gelinden en Christina Steukers, de moeder van de moordenaar, waren aanwezig. Die laatste nam de vergiffenis aan die vader Morbiers schonk aan moordenaar Gijs.
De moordenaar, zelf dus niet aanwezig, moest onmiddellijk 150 gulden laten betalen voor kosten van begrafenis en andere, en een jaarlijkse rente van 6 gulden voor een jaarmis, op een stuk akker. Gijs moest binnen het jaar een stenen kruis oprichten op het plaatselijke kerkhof van 3,5 voet boven de aarde en met daarin de naam van Jan en zijn sterfdatum gekapt. Aan de armen van Groot-Gelmen zou hij 8 vaten koren geven en gebakken brood. Het brood was uit te delen in de week van de Sint-Maartenkermis, patroon van de parochie. De moeder van de moordenaar kreeg van de vader van het slachtoffer 3 vaten koren. Waarschijnlijk was ze onbemiddeld?
Alle notaris- en verteerkosten in het Klaverblad zijn voor rekening van Gijs of Gijsbrecht voluit, die een contactverbod van drie jaar krijgt met de kinderen en bloedverwanten van de vermoorde Jan.
We schenken hier en nu nog altijd aandacht aan de vermoorde Jan. Wat bewijst dat deze eeuwenoude vorm van verzoening werkt.