ERFGOUD
ERFGOUD
Een van mijn broers was ziek en 's nachts konden we hem niet in 't bed houden, zo ging die te werk. Ze zegden ons: 'Ge moet eens naar Suske van 't hospitaal gaan, dat is ene die van alles weet'. En Suske kwam en toen had hij een koord en daar hing een sleutel aan die draaide. 'Ze hebben het jongske vast, ik zal ze doen inkomen die 't manneke vastheeft', zei Suske. Ik pakte 't broodmes op van 'colère' maar toen zei Suske: 'Nu doe ik ze niet komen, maar weet ge wat, de volgende nacht moet ge een mes met de steel op 't hart van 't jongske houden.' En ik en een kameraad zaten toen aan weerskanten van 't bed en zo hadden we het mes vast. Gelijk 12 uur sloeg, kwam me daar een slag gelijk de donder, en alle deuren die gesloten waren, vlogen open en 't jongske vloog tot tegen het plafond. Daarna is daar niets meer gebeurd. Er leven nog veel mensen die dat gehoord hebben en die kunnen getuigen dat ik u niets wijsmaak.
Opgetekend in Sint-Truiden: F. Beckers, 1947