ERFGOUD
ERFGOUD
De academiezaal, het voormalig kloosterpand, de verdwenen seminariekerk en twee vleugels op de erekoer, zijn allen het resultaat van een bouwcampagnein het midden van de 19de eeuw.Rond 1840 besliste Mgr. Van Bommel om in de voormalige abdijgebouwen een kleinseminarie voor het bisdom Luik onder te brengen. De nog bestaande abdijgebouwen zijn echter te klein om de meer dan 300 leerlingen en professoren op te vangen. Daarom wordt een ingrijpende heropbouw doorgevoerd onder leiding van de bekende Gentse architect Louis Roelandt.Op de grens van de abdijsite bouwde hij ten behoeve van de seminaristen de academiezaal die de veruitwendiging was van de culturele component in het seminarieleven. Het is een fraai neo- classicistisch zaaltje met een opvallend rijke stucwerkversiering en een buitengewone akoestiek. De achthoekige zaal, gebouwd als een amfitheater, wordt overspannen door een koepel van 15 meter doormeter, opgebouwd uit acht schuinoplopende koepelsegmenten. De putti in de koepeldecoratie verwijzen naar de functie van de zaal die gebruikt werd voor muziekuitvoeringen, wetenschapsbeoefening en woordkunst.
Naast de toren liet abt Hubert van Zutendael een barokportaal bouwen. Het bestaat uit twee identieke, haaks op elkaar geplaatste gevels van zandsteen. De bouwdatum staat boven de vensters: 1655. De binnenzijde van het portaal vertoont resten van een ouder gotisch bouwwerk. Alhoewel zwaar verweerd, vertelt één van de consoles het verhaal van een zittende en lezende engel; de andere het verhaal van een ijverige ambachtsman.
Begijnhof Onderschrift bij deze fotoHet Sint-Truidense begijnhof beschikt over een historisch gebouwenbestand waarv...
Begijnhof Reeds voor de stichting van het begijnhof waren er begijnen in de stad en de omgeving van Sint-Truiden. Het waren ongeorganiseerde...
De bloesemwijding in Sint-Truiden Het ontstaan van de traditionele bloesemwijding moeten we situeren in de religieuze sfeer van de nao...
Stamvader van de heren van Rijkel
De vrijheid Brustem met haar Loonse grensburcht Brustem was één van de strongpoints die de Loonse graaf uitbouwde om de grenzen van Loon t...
Charter van 18 november 1404 waarbij de bisschop van Luik en de abt van Sint-Truiden, beiden halfheer van de stad, de verkiezingsproced...
Sinds 1879 verbond een spoorweg Tienen met Sint-Truiden-Borgloon-Tongeren die aanvankelijk de suikerfabrieken bediende, maar later vooral voor de fruitexport van belang bleek.
Twee notarissen, twee burgemeesters en een succesvol zakenman bewoonden, verbouwden en verfraaiden sinds 1800 deze woning. De indeling komt nog grotendeels overeen met de tijd van Augustin Moreau. Charles Van den Berck zorgde voor het rijkelijk stucwerk en de witmarmeren schouwmantel. Louis Baltus liet de plafondschildering met engeltjes aanbrengen en Raoul Vreven opende de living naar de tuin met een erker. Nu kan iedereen er dineren.
Sinds 1817 vormt een steenweg de hoofdas Sint-Truiden-Borgloon-Tienen.
In de parochies Brustem, Rijkel en Zepperen worden sinds mensenheugenis de zogenaamde "Drie Gezusters" vereerd: de heiligen Bertila, Eutropia en Genoveva.
Drie-Gezustersstraat Sinds de aanleg van het fruit- of bietenspoor van Sint-Truiden naar Tongeren heette deze straat in Zepperen Stationss...
Het grote kapittel- en kloosterdorp Zepperen in het oosten van Sint-Truiden is een geval apart. Spijts de drukke lintbebouwing en de eentonige laagstamaanplantingen heeft het sterke erfgoedtroeven. Deze verkenning werd in 2012 uitgestippeld voor het erfgoedproject ‘Vergeet je wortels niet’ van de Erfgoecel Sint-Truiden.
Het hoogtepunt in de recente geschiedenis van Sint-Truiden is ongetwijfeld de Provinciale Tentoonstelling in 1907
Elk jaar op Kermiszondag, de Drievuldigheidszondag na Pinksteren, trekt de Genoveva- of Sacramentsprocessie uit in Zepperen. Hierbij brengen...
Dit gebied omvat een rijk en gevarieerd erfgoed: een oud boscomplex uit het bezit van de abdij van Sint-Trudo, afgewissel...
Sint-Truiden 29.06.1864 Sint-Truiden 30.05.1939 Antoinette Coenen Maria Melania Roggen Zoon va...
De stichting van het refugehuis van Averbode gaat terug tot de 13de eeuw. In de Franse tijd werd het ontruimd maar vanaf 1864 werd het complex betrokken door de zusters Ursulinen. De zuidgevel uit 1598 (kant Sluisberg) is een trapgevel, afgewerkt met mergelstenen speklagen en hoekkettingen. De oostgevel (langs de Naamsestraat) werd in 1555 gebouwd en is voorzien van mergelste¬nen speklagen. De noordelijke rijk versierde puntgevel is in renaissancestijl. Het is één van de vroegste renaissancekrul-gevels van het Maasland, met nog laatgotische kenmerken. In het midden van de gevel, in een mooie laatgotische nis, staat het 400 jaar oude beeld van Sint-Jan-de-Doper, patroonheilige van de norber-tijnenabdij van Averbode. Tussen twee fraaie vensters met gebogen frontons is een gevelsteen ingemetseld met het wapenschild van de bouwheer, abt Volders. Een gebogen kalkstenen fronton, met het wapenschild van de abdij van Averbode, bekroont het geheel.
Ridder Renier van Rijkel en zijn grafsteen in de abdij van Sint-Truiden. Renier van Rijkel, gestorven in 1271, was de oudste broer van W...
Dit statige herenhuis is meermaals aangepast aan het veranderende modebeeld, zo verdwenen de balusters op de dakrand in de late jaren 1970. Bij de verkoop van kerkelijke goederen door het Frans Bestuur bleek het eigendom van de abdij van Herkenrode en hoorde dus bij de naastgelegen refuge. In de tuin staat een koetshuis dat in 1855 ingrijpend werd verbreed. De vijf rondbogen van het koetshuis komen uit op pilasters die gedecoreerd zijn met een ruitvormig motief. Datzelfde ruitvormig motief is ook op de tuingevel van het huis, onder het balkon, op enkele deuren en in de stuc-decoratie van het plafond te herkennen. Vanaf circa 1893 woonde zakenman Louis Baltus in dit huis. De plafondschildering met engeltjes zou hij hebben laten aanbrengen, volgens de legende, in het vooruitzicht koning Leopold II er te ontvangen tijdens diens bezoek aan de Provinciale Tentoonstelling in 1907. Twee notarissen, twee burgemeesters en een succesvol zakenman bewoonden, verbouwden en verfraaiden sinds 1800 deze woning. De indeling komt nog grotendeels overeen met de tijd van Augustin Moreau. Charles Van den Berck zorgde voor het rijkelijk stucwerk en de wit-marmeren schouwmantel. Louis Baltus liet de plafondschildering met engeltjes aanbrengen en Raoul Vreven opende de living naar de tuin met een erker. Nu kan iedereen er dineren.
Het Sint-Agnesbegijnhof werd in 1258 gesticht op grond, geschonken door abt Willen van Rijkel. Het geheel was omringd door een bakstenen muur waarvan nog een gedeelte te zien is achter de huizen die het plein langs de noordwestzijde afsluiten. Binnen de muren stroomt de Cicindriabeek. Aan Schurhoven bevond zich de enige, thans verdwenen toegangspoort. In 1798 werd het begijnhof door de Fransen onteigend en verkocht. Sinds 1998 is het Sint-Truidens begijnhof opgenomen in de Unesco-werelderfgoedlijst.\\De conventen (nrs. 57-58-59-60) of gemeenschapshuizen sluiten de zuid¬oostzijde van het plein af. Ze dateren uit 1780. De infirmerie die een afzonderlijke ingang had langs Schurhoven, is omstreeks 1754 opgetrokken in Maasstijl. Thans is ze verdeeld in drie woonhuizen. Een ander historisch gebouw is het Godshuis van de Heilige Drievuldigheid uit het midden van de 18de eeuw, gelegen in de noordhoek van het plein. Ervoor ligt een kalkstenen waterput.\\\
In 1892 werd het pronkstuk van de straat afgewerkt, het huisnummer 33. Dit prestigieuze toonbeeld van de belle époque werd door stadsarchitect Serrure ontworpen voor notaris Louis Nagels en zijn echtgenote Marie Debruyn. Huis Nagels is een driedelige constructie: het hoofdvolume aan de straatzijde omvatte kantoren, ontvangstruimten en het woongedeelte; achteraan bevinden zich de stallingen en koetshuis, apart toegankelijk via een ruime parktuin met ijskelder. In het hoofdgebouw zijn naast de hoge kamers voor de familie en gasten verschillende dienstlokalen verweven op halve hoogte, in de kelders en achteraan. Met luchtkanalen doorheen het huis werd centraal vanuit de stookplaats in de kelder verwarmd. Deze modernste technieken werden gecombineerd met rijkelijke materialen en verwerkt door de beste ambachtslui. De eigenaars-bewoners bieden groepsrondleidingen en cultuur-historische lezingen in het pand aan.
Begijnhofkerk De belichting op de kerk vertoont 3 tinten blauw. Deze verwijzen naar de bouwgeschiedenis van de Begijnhofkerk: - Met de bou...
Feesten en optochten zijn van alle tijden. Naast de religieuze processies en de officiële blijde intredes van vorsten was het ook in Sint-T...
Sinds de 20ste eeuw is het de gewoonte om (vooral nieuwe) straten de naam te geven van verdienstelijke inwoners of bekende nationale figuren
Trudofeesten na de roaring sixties: actualisering in 1970 Het ‘traditionele’ optochtpatroon werd doorbroken door kleur en beweging. ...
Ordingen is vooral gekend voor zijn commanderij van de Duitse Orde. Deze wandeling werd in 2000 in het kader van het Wandelroutenetwerk Sint-Truiden voorgesteld en bewegwijzerd met blauwe ruitjes (3,7 km)